Dyskografia The Prodigy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dyskografia The Prodigy
Ilustracja
The Prodigy podczas występu na Festival Internacional de Benicàssim w 2015
Wydawnictwa
Albumy studyjne↙

7

Albumy koncertowe↙

1

Kompilacje↙

1

Minialbumy↙

6

Single↙

30

Wideo↙

3

Teledyski↙

28

Brytyjska grupa muzyki elektronicznej The Prodigy wydała siedem albumów studyjnych, jeden album koncertowy, jeden album kompilacyjny, trzydzieści singli i dwadzieścia osiem teledysków. Uznani za pionierów takich gatunków jak rave, techno i big beat, grupa sprzedała ponad 30 milionów albumów na całym świecie[1]. Z dniem 9 listopada 2018 roku sprzedaż ich albumów w Wielkiej Brytanii wynosiła 4 707 982 egzemplarzy[2].

Pierwszym wydawnictwem The Prodigy był minialbum What Evil Lurks z 1991 roku. Debiutancki album studyjny grupy pt. Experience, ukazał się we wrześniu 1992 roku. Krążek dotarł do dwunastego miejsca w notowaniu UK Albums Chart i uzyskał status platynowej płyty w Wielkiej Brytanii oraz złotej w Polsce. Z albumu wydano pięć singli, z których wszystkie uplasowały się w top 11 notowania UK Singles Chart.

4 lipca 1994 roku ukazał się drugi album zespołu pt. Music for the Jilted Generation. Album zadebiutował na pierwszym miejscu w Wielkiej Brytanii, a jego łączna sprzedaż w tym kraju wynosi 813 265 egzemplarzy[3].

Trzeci album studyjny The Fat of the Land wydany w czerwcu 1997 roku, osiągnął wielki komercyjny sukces, stając się numerem 1 w dwunastu krajach. Krążek promowały trzy single „Firestarter”, „Breathe” oraz „Smack My Bitch Up”, z których wszystkie stały się hitami. Album zyskał uznanie krytyków i do 2019 roku rozszedł się w ponad 10 milionach kopii na całym świecie[4].

Czwarty album Always Outnumbered, Never Outgunned pomimo sukcesu komercyjnego jaki odniósł w pierwszych dniach premiery, był najsłabiej sprzedającym się wydawnictwem ze wszystkich dotąd wydanych przez The Prodigy. Został również słabo oceniony przez krytyków, którzy zarzucali mu odejście od stylu znanego w poprzednich albumach[5].

Wydany 20 lutego 2009 roku piąty album Invaders Must Die zyskał znacznie większą popularność niż poprzednia płyta, a jego łączna sprzedaż przekroczyła 1 300 000 egzemplarzy na całym świecie[6].

The Day Is My Enemy miał swoją premierę 30 marca 2015 roku. Album uzyskał w Wielkiej Brytanii status złotej płyty.

No Tourists to siódmy album grupy, wydany 2 listopada 2018 roku, jest ostatnim albumem The Prodigy nagranym z udziałem wokalisty Keitha Flinta przed jego śmiercią w marcu 2019 roku[7]. No Tourists zadebiutował na pierwszym miejscu notowania UK Albums Chart, stając się siódmym z rzędu albumem The Prodigy, który tego dokonał[8].

Albumy studyjne[edytuj | edytuj kod]

Tytuł Dane dot. albumu Pozycja na liście Certyfikat
USA
[9] 		AUS
[10] 		NZL
[11] 		UK
[12] 		GER
[13] 		AUT
[14] 		NLD
[15] 		CHE
[16] 		JPN
[17] 		POL
[18]
Experience
  • Data: 28 września 1992
  • Wydawca: XL Recordings
 – – – 12 75 – 20 – – —
Music for the Jilted Generation
  • Data: 4 lipca 1994
  • Wydawca: XL Recordings
 198 9 3 1 11 7 5 9 – —
The Fat of the Land
  • Data: 30 czerwca 1997
  • Wydawca: XL Recordings
 1 1 1 1 1 1 1 1 1 —
Always Outnumbered, Never Outgunned
  • Data: 11 sierpnia 2004
  • Wydawca: XL Recordings
 62 5 20 1 6 8 4 3 6 12
  • UK: złota płyta[19]
Invaders Must Die
  • Data: 20 lutego 2009
  • Wydawca: Take Me to the Hospital
 58 3 4 1 3 5 3 1 8 3
  • UK: 2x platynowa płyta[19]
  • GER: złota płyta[29]
  • CHE: złota płyta[27]
  • AUT: złota płyta[28]
  • AUS: złota płyta[30]
  • POL: złota płyta[31]
The Day Is My Enemy
  • Data: 30 marca 2015
  • Wydawca: Take Me to the Hospital
 127 8 18 1 6 10 2 3 13 7
  • UK: złota płyta[19]
No Tourists
  • Data: 2 listopada 2018
  • Wydawca: Take Me to the Hospital
 – 19 28 1 6 15 21 8 – 33
„—” album nie był notowany.

Kompilacje[edytuj | edytuj kod]

Tytuł Dane dot. albumu Pozycja na liście Certyfikat
AUS
[10] 		NZL
[11] 		UK
[12] 		GER
[13] 		AUT
[14] 		NLD
[15] 		JPN
[17] 		CHE
[16]
The Dirtchamber Sessions Volume One
  • Data: 22 lutego 1999
  • Wydawca: XL Recordings
 – – – – – 34 286 –
Their Law: The Singles 1990–2005
  • Data: 17 października 2005
  • Wydawca: XL Recordings
 29 11 1 45 34 18 16 40
  • UK: 2x platynowa płyta[19]
„—” album nie był notowany.

Albumy koncertowe[edytuj | edytuj kod]

Tytuł Dane dot. albumu Pozycja na liście
UK
[12] 		GER
[13] 		AUT
[14] 		NLD
[15] 		CHE
[16] 		POL
[18]
World’s on Fire
  • Data: 23 maja 2011
  • Wydawca: Take Me to the Hospital
 5 15 29 39 25 15

Minialbumy[edytuj | edytuj kod]

Tytuł Dane dot. albumu
What Evil Lurks
  • Data: 1991
  • Wydawca: XL Recordings
Voodoo People
  • Data: 7 listopada 1995
  • Wydawca: XL Recordings
Lost Beats
  • Data: 18 lutego 2009
  • Wydawca: Take Me to the Hospital
The Added Fat EP
  • Data: 3 grudnia 2012
  • Wydawca: Take Me to the Hospital
HMV Exclusive Remix EP
  • Data: 30 marca 2015
  • Wydawca: Take Me to the Hospital
The Night is My Friend EP
  • Data: 31 lipca 2015
  • Wydawca: Take Me to the Hospital

Albumy wideo[edytuj | edytuj kod]

Tytuł Dane dot. albumu
Electronic Punks
  • Data: 15 października 1996
  • Wydawca: XL Recordings
Their Law: The Singles 1990–2005
  • Data: 17 października 2005
  • Wydawca: XL Recordings
World’s on Fire
  • Data: 23 maja 2011
  • Wydawca: Take Me to the Hospital

Single[edytuj | edytuj kod]

Tytuł Rok Pozycja na liście Certyfikat Album
USA
[9] 		AUS
[32] 		NZL
[33] 		UK
[12] 		GER
[13] 		AUT
[34] 		NLD
[35] 		CHE
[36] 		IRE
[37]
„Charly” 1991 – – – 3 – – – – 9
  • UK: srebrna płyta[19]
 Experience
„Everybody in the Place” – – – 2 – – 65 – 2
„Fire/Jericho” 1992 – – – 11 – – – – 15
„Out of Space” – – – 5 15 – 3 30 6
  • UK: srebrna płyta[19]
„Wind It Up (Rewound)” 1993 – – – 11 – – 37 – 6
„One Love” – – – 8 – – – 30 3 Music for the Jilted Generation
„No Good (Start the Dance)” 1994 – 45 – 4 4 6 3 8 3
  • GER: złota płyta[29]
  • UK: srebrna płyta[19]
„Voodoo People” – 24 – 13 – – 20 36 7
„Poison” 1995 – 64 – 15 – – – 23 3
„Firestarter” 1996 30 22 3 1 6 8 14 11 2
  • UK: platynowa płyta[19]
  • USA: złota płyta[24]
  • FIN: złota płyta[23]
 The Fat of the Land
„Breathe” – 2 3 1 8 6 10 5 1
  • AUS: 2x platynowa płyta[38]
  • UK: platynowa płyta[19]
  • FIN: platynowa płyta[23]
  • POL: złota płyta[20]
„Smack My Bitch Up” 1997 89 41 8 8 51 – 22 – 6
  • UK: srebrna płyta[19]
„Baby's Got a Temper” 2002 – 36 50 5 37 35 39 31 14 –
„Girls” 2004 – – – 19 – – 28 – 27 Always Outnumbered, Never Outgunned
„Hotride” – – – – – – – – 40
„Spitfire” 2005 – – – 107 – – – – –
„Voodoo People / Out of Space” – 79 – 20 – – 59 – 27
  • UK: srebrna płyta[19]
 Their Law: The Singles 1990–2005
„Invaders Must Die” 2008 – 58 – 49 – – – 62 –
  • UK: srebrna płyta[19]
 Invaders Must Die
„Omen” 2009 – 83 – 4 28 22 75 40 28
  • UK: złota płyta[19]
„Warrior’s Dance” – – – 9 64 54 – – 44
  • UK: srebrna płyta[19]
„Take Me to the Hospital” – – – 38 – – – – –
„Nasty” 2015 – – – 98 – – – – – The Day Is My Enemy
„The Day Is My Enemy” – – – 136 – – – – –
„Wild Frontier” – – – 197 – – – – –
„Ibiza” – – – – – – – – –
„Need Some1” 2018 – – – – – – – – – No Tourists
„Light Up the Sky” – – – – – – – – –
„Fight Fire With Fire” – – – – – – – – –
„We Live Forever” – – – – – – – – –
„Timebomb Zone” – – – – – – – – –
„—” singel nie był notowany.

Teledyski[edytuj | edytuj kod]

Tytuł Rok Reżyser
"Charly" 1991 Russell Curtis[39][40][41]
"Everybody in the Place"
"Fire" 1992
"Out of Space"
"Wind It Up (Rewound)" 1993
"One Love" Hyperbolic Systems[39]
"No Good (Start the Dance)" 1994 Walter Stern[39][42][43][44]
"Voodoo People"
"Poison" 1995
"Firestarter" 1996
"Breathe"
"Smack My Bitch Up" 1997 Jonas Åkerlund[39]
"Baby's Got a Temper" 2002 Traktor[39]
"Girls" 2004 Mat Cook, Julian House[45]
"Hotride" Daniel Levi[46]
"Spitfire" 2005 Tim Qualtrough[47]
"Voodoo People" (Pendulum Remix) Ron Scalpello[39]
"Invaders Must Die" 2008 Cordelia Plunket[48]
"Omen" 2009 Paul Dugdale[49]
"Warrior’s Dance" Corin Hardy[50]
"Take Me to the Hospital" Paul Dugdale[51]
"Run with the Wolves" 2010 Rob Wicksteed[52]
"Nasty" 2015 Oliver Jones
"Wild Frontier" Mascha Halberstad[53]
"Ibiza" Roger Sargent[54]
"Get Your Fight On" Bartleberry Logan[55]
"Need Some1" 2018 Paco Raterta[56][57]
"Timebomb Zone"

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ BBC – T in the Park Festival 2010 – The Prodigy. bbc.co.uk. [dostęp 2019-03-06]. (ang.).
  2. ↑ 'The Prodigy are a unique British band': Dance veterans score seventh No.1 album. musicweek.com. [dostęp 2019-03-06]. (ang.).
  3. ↑ Full throttle: The Prodigy's chart history in numbers. musicweek.com. [dostęp 2019-03-07]. (ang.).
  4. ↑ The Prodigy to release 15th anniversary edition of ‘The Fat Of The Land’. nme.com. [dostęp 2019-03-07]. (ang.).
  5. ↑ Always Outnumbered, Never Outgunned by The Prodigy. metacritic.com. [dostęp 2019-03-07]. (ang.).
  6. ↑ Marilyn Manson: Antichrist indie star. reuters.com. [dostęp 2019-03-07]. (ang.).
  7. ↑ Keith Flint death: Prodigy singer known for 'Firestarter' dies aged 49. independent.co.uk. [dostęp 2019-03-04]. (ang.).
  8. ↑ The Prodigy score seventh Number 1 album with No Tourists. officialcharts.com. [dostęp 2019-03-04]. (ang.).
  9. ↑ a b The Prodigy Billboard Chart. billboard.com. [dostęp 2015-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-10)]. (ang.).
  10. ↑ a b The Prodigy Australian Albums Chart. australian-charts.com. [dostęp 2015-04-10]. (ang.).
  11. ↑ a b The Prodigy New Zealand Albums Chart. charts.org.nz. [dostęp 2015-04-10]. (ang.).
  12. ↑ a b c d The Prodigy UK Chart. officialcharts.com. [dostęp 2015-04-10]. (ang.).
  13. ↑ a b c d The Prodigy German Chart. officialcharts.de. [dostęp 2015-04-10]. (niem.).
  14. ↑ a b c The Prodigy Austrian Albums Chart. austriancharts.at. [dostęp 2015-04-10]. (ang.).
  15. ↑ a b c The Prodigy Dutch Albums Chart. dutchcharts.nl. [dostęp 2015-04-10]. (niderl.).
  16. ↑ a b c The Prodigy Swiss Albums Chart. hitparade.ch. [dostęp 2015-04-10]. (niem.).
  17. ↑ a b Oricon: The Prodigy. oricon.co.jp. [dostęp 2015-04-10]. (jap.).
  18. ↑ a b OLiS - sprzedaż w okresie 06.09.2004 – 12.09.2004. olis.onyx.pl. [dostęp 2019-03-08]. (pol.).
    OLiS - sprzedaż w okresie 23.02.2009 – 01.03.2009. olis.onyx.pl. [dostęp 2015-04-10]. (pol.).
    OLiS - sprzedaż w okresie 23.05.2011 – 29.05.2011. olis.onyx.pl. [dostęp 2019-03-08]. (pol.).
    OLiS - sprzedaż w okresie 30.03.2015 – 05.04.2015. olis.onyx.pl. [dostęp 2019-03-08]. (pol.).
    OLiS - sprzedaż w okresie 23.05.2011 – 29.05.2011. olis.onyx.pl. [dostęp 2015-04-10]. (pol.).
    OLiS - sprzedaż w okresie 02.11.2018 – 08.11.2018. olis.onyx.pl. [dostęp 2019-03-08]. (pol.).
  19. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q BPI: The Prodigy. bpi.co.uk. [dostęp 2015-04-10]. (ang.).
  20. ↑ a b c ZPAV: złote płyty 1997. bestsellery.zpav.pl. [dostęp 2015-04-10]. (pol.).
  21. ↑ a b ARIA Charts - Accreditations - 1997 Albums. aria.com.au. [dostęp 2015-04-10]. (ang.).
  22. ↑ a b Music Canada: The Prodigy. musiccanada.com. [dostęp 2015-04-10]. (ang.).
  23. ↑ a b c d IFPI FI: The Prodigy. ifpi.fi. [dostęp 2015-04-10]. (fiń.).
  24. ↑ a b RIAA: The Prodigy. riaa.com. [dostęp 2015-04-10]. (ang.).
  25. ↑ Ultratop 50 Albums Wallonie 1997. ultratop.be. [dostęp 2015-04-10]. (ang.).
  26. ↑ SNEP: The Prodigy. snepmusique.com. [dostęp 2015-04-10]. (fr.).
  27. ↑ a b Gold-/Platin-Datenbank. swisscharts.com. [dostęp 2015-04-10]. (niem.).
  28. ↑ a b IFPI AT: The Prodigy. ifpi.at. [dostęp 2015-04-10]. (niem.).
  29. ↑ a b Gold-/Platin-Datenbank. musikindustrie.de. [dostęp 2015-04-10]. (niem.).
  30. ↑ ARIA Charts - Accreditations - 2009 Albums. aria.com.au. [dostęp 2015-04-10]. (ang.).
  31. ↑ ZPAV: złote płyty 2010. bestsellery.zpav.pl. [dostęp 2015-04-10]. (pol.).
  32. ↑ The Prodigy Australian Singles Chart. australian-charts.com. [dostęp 2019-03-07]. (ang.).
  33. ↑ The Prodigy New Zealand Singles Chart. charts.org.nz. [dostęp 2019-03-07]. (ang.).
  34. ↑ The Prodigy Austrian Singles Chart. austriancharts.at. [dostęp 2019-03-07]. (ang.).
  35. ↑ The Prodigy Dutch Singles Chart. dutchcharts.nl. [dostęp 2019-03-07]. (niderl.).
  36. ↑ The Prodigy Swiss Singles Chart. hitparade.ch. [dostęp 2019-03-07]. (niem.).
  37. ↑ The Prodigy Swiss Singles Chart. irish-charts.com. [dostęp 2019-03-07]. (niem.).
  38. ↑ ARIA Charts - Accreditations - 1997 Singles. aria.com.au. [dostęp 2015-04-10]. (ang.).
  39. ↑ a b c d e f Their Law: The Singles 1990–2005 The Prodigy. XL Recordings. 2005. XLDVD190.
  40. ↑ The Video Chapter (album). XL Recordings. 1992. XLV 14.
  41. ↑ Out Of Space / The Prodigy / Music Video. mtv.com. [dostęp 2019-03-07]. (ang.).
  42. ↑ Poison / The Prodigy / Music Video. mtv.com. [dostęp 2019-03-07]. (ang.).
  43. ↑ Firestarter / The Prodigy / Music Video. mtv.com. [dostęp 2019-03-07]. (ang.).
  44. ↑ Breathe / The Prodigy / Music Video. mtv.com. [dostęp 2019-03-07]. (ang.).
  45. ↑ Girls / The Prodigy / Music Video. mtv.com. [dostęp 2019-03-07]. (ang.).
  46. ↑ The Prodigy – the stories behind the songs. nme.com. [dostęp 2019-03-07]. (ang.).
  47. ↑ Spitfire / The Prodigy / Music Video. mtv.com. [dostęp 2019-03-07]. (ang.).
  48. ↑ The Prodigy: Invaders Must Die (2008 Video). imdb.com. [dostęp 2019-03-07]. (ang.).
  49. ↑ Omen / The Prodigy / Music Video. mtv.com. [dostęp 2019-03-07]. (ang.).
  50. ↑ Warrior’s Dance / The Prodigy / Music Video. mtv.com. [dostęp 2019-03-07]. (ang.).
  51. ↑ The Prodigy: Take Me to the Hospital (2009). imdb.com. [dostęp 2019-03-07]. (ang.).
  52. ↑ The Prodigy: Run with the Wolves - Official Video. imdb.com. [dostęp 2019-03-07]. (ang.).
  53. ↑ Prodigy na dzikim pograniczu w teledysku Wild Frontier. antyradio.pl. [dostęp 2019-03-07]. (ang.).
  54. ↑ The Prodigy Feat. Sleaford Mods: Ibiza (2015). imdb.com. [dostęp 2019-03-07]. (ang.).
  55. ↑ The Prodigy: Get Your Fight On (2015). imdb.com. [dostęp 2019-03-07]. (ang.).
  56. ↑ The Prodigy Preview New LP ‘No Tourists’ With Urgent ‘Need Some1’. rollingstone.com. [dostęp 2019-03-07]. (ang.).
  57. ↑ The Prodigy - "Timebomb Zone" official video. youtube.com. [dostęp 2019-03-07]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

The Prodigy
Albumy studyjne
Minialbumy
Albumy koncertowe
Kompilacje
Single
Albumy wideo
Powiązane
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dyskografia_The_Prodigy&oldid=71885999”