Eberstein-Naugard

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Grafowie Eberstein-Naugardpomorski ród szlachecki, tytułujący się jako Grafowie von Eberstein, Panowie Ziemi Nowogardzkiej. Od XIII do XVII wieku własnością rodu było hrabstwo Naugard (dziś: Nowogard) na terenie Biskupstwa Kamieńskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Protoplasta rodu, Otto von Eberstein, pochodził z dolnosaksońskiej gałęzi rodziny Everstein. Źródła pomorskie wymieniają go po raz pierwszy w roku 1274. Jego wuj, biskup Hermann von Gleichen, przekazał mu zamek i osadę Nowogard wraz z 700 łanami (niem. Hufen(inne języki)) ziemi. W 1309 r. potomkowie Otto von Ebersteina nadali Nowogardowi prawa miejskie[1].

Grafowie Eberstein znani byli z waśni z innymi pomorskim rodami szlacheckimi. W sporze o dobra w Płotach (Plathe) między Ludwigiem i Albrechtem Ebersteinami a Dinniesem von der Osten i jego synem Ewaldem rozstrzygał w latach 1479 i 1480 książę Bogusław X[2].

Stali się także właścicielami ziemi maszewskiej (Massow). Od 1481 roku była im ona oddana pod zastaw, a w 1523 roku Bogusław X przekazał ziemię i miasto Maszewo grafowi Georgowi I[3].

W kwestiach politycznych grafowie Eberstein-Naugard popierali swoich zwierzchników, biskupów kamieńskich, i podobnie jak oni utrzymywali bliskie stosunki z margrabiami brandenburskimi. W 1472 roku młody graf Ludwig von Eberstein został mianowany jako „postulatus” Biskupstwa Kamieńskiego. Ponieważ biskup wyznaczony przez papieża nie pojawił się na kapitule, Ludwig administrował diecezją do 1479 roku. W 1518 r. zatwierdzenie Wolfganga von Ebersteina jako koadiutora biskupstwa zostało cofnięte za namową Bogusława X.

Męska linia rodu wymarła 3 grudnia 1663 roku wraz ze śmiercią Ludwiga Christopha von Ebersteina. W 1665 roku hrabstwo nowogardzkie przekazano Ernestowi Bogusławowi von Croy. Po jego śmierci w 1684 przeszło pod zarząd brandenbursko-pruski.

Przedstawiciele[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ernst Heinrich Kneschke: Neues allgemeines deutsches Adels-Lexicon, Bd. 3, Friedrich Voigt, Leipzig 1861, s. 5–6.
  • Gustav Kratz: Die Städte der Provinz Pommern – Abriß ihrer Geschichte, zumeist nach Urkunden, Sändig Reprint Verlag, Vaduz 1996 (niezmieniony dodruk wydania A. Batha, Berlin 1865), ISBN 3-253-02734-1, s. 267–269.
  • Robert Klempin i Gustav Kratz (red.): Matrikeln und Verzeichnisse der pommerschen Ritterschaft vom XIV bis in das XIX Jahrhundert. Sändig Reprint Verlag, Vaduz 1995 (niezmieniony dodruk wydania A. Batha, Berlin 1863), ISBN 3-253-02721-X, s. 669.
  • Detlev Schwennicke: Die Grafen von Everstein, w: Europäische Stammtafeln. Neue Folge XVII, Tablica 85, Verlag Vittorio Klostermann, Frankfurt am Main 1998, ISBN 978-3-465-02983-0.
  • Martin Wehrmann: Geschichte von Pommern, Bd. 1, 2. Wydanie: Friedrich Andreas Perthes, Gotha 1919–21; Reprint: Weltbild Verlag 1992, ISBN 3-89350-112-6.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Gustav Kratz, Die Städte der Provinz Pommern: Abriss ihrer Geschichte, zumeist nach Urkunden, Bath, 1865, s. 267-268 [dostęp 2022-07-23] (niem.).
  2. Gustav Kratz, Die Städte der Provinz Pommern: Abriss ihrer Geschichte, zumeist nach Urkunden, Bath, 1865, s. 297-298 [dostęp 2022-07-23] (niem.).
  3. Gustav Kratz, Die Städte der Provinz Pommern: Abriss ihrer Geschichte, zumeist nach Urkunden, Bath, 1865, s. 263-264 [dostęp 2022-07-23] (niem.).