Eduard Fischer (mykolog)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eduard Fischer
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 czerwca 1861
Berno

Data i miejsce śmierci

18 listopada 1939
Berno

Zawód, zajęcie

naukowiec

Alma Mater

Uniwersytet w Bernie

Eduard Fischer (ur. 16 czerwca 1861 w Bernie, zm. 18 listopada 1939 tamże) – szwajcarski botanik i mykolog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem botanika Ludwiga Fischera, profesora i dyrektora państwowego ogrodu botanicznego. W 1883 roku ukończył studia na Uniwersytecie w Bernie. W Strasburgu za pracę o wnętrzniakach (Gasteromycetes) uzyskał doktorat pod opieką znanego mykologa Heinricha Antona de Bary. Podczas dalszych studiów w Berlinie w latach 1884–1885 współpracował z Simonem Schwendenerem, Augustem Wilhelmem Eichlerem i Paulem Friedrichem Augustem Aschersonem. W 1885 Fischer został wykładowcą na Uniwersytecie w Bernie, a w 1893 awansował na profesora nadzwyczajnego. W latach 1897–1933 był profesorem botaniki i biologii ogólnej na uniwersytecie, a później dyrektorem Ogrodu Botanicznego i Instytutu Botanicznego w Bernie. W 1899 r. Fischer poślubił pochodzącą z rodziny naukowców Johannę Gruner.

Został członkiem Linnean Society of London w 1932 roku. Za osiągnięcia tytuł doktora honoris causa nadały mu Uniwersytet Genewski i Uniwersytet w Bazylei.

Praca naukowa[edytuj | edytuj kod]

Jest autorem wielu publikacji naukowych. M.in. opracował ważne monografie workowców (Ascomycota) i podstawczaków (Basidiomycota) Europy Środkowej.

Opisał nowe taksony grzybów i roślin. W ich naukowych nazwach dodawany jest skrót jego nazwiska E. Fisch.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Index Fungorum (gatunki) [online] [dostęp 2020-06-10] (ang.).
  • Mitteilungen der Naturforschenden Gesellschaft in Bern, 1931, s 1–27, 92–95; 1939, s. 90–101
  • Verhandlungen der Schweizerischen Naturforschenden Gesellschaft, 1939, s. 250–277
  • Bericht der Deutschen Botanischen Gesellschaft, 58 (1940) s. 27–54
  • Bulletin de la Murithienne, 109 (1991) s. 142