Edwin Goldmann

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edwin Goldmann
Ilustracja
Grób rodzinny Goldmannów
Data i miejsce urodzenia

12 listopada 1862
Burgherdorp

Data i miejsce śmierci

11 sierpnia 1913
Fryburg Bryzgowijski

Zawód, zajęcie

chirurg

Tytuł naukowy

doktor habilitowany medycyny

Alma Mater

Uniwersytet Albrechta i Ludwika we Fryburgu

Edwin Ellen Goldmann (ur. 12 listopada 1862 w Burgherdorp, zm. 11 sierpnia 1913 we Fryburgu Bryzgowijskim) – niemiecki chirurg żydowskiego pochodzenia.

Studiował medycynę w Londynie, na Śląskim Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma we Wrocławiu i Uniwersytecie Alberta i Ludwika we Fryburgu. W 1888 otrzymał tytuł doktora medycyny. Specjalizował się u Weigerta we Frankfurcie. W 1895 roku habilitował się. Prowadził doświadczenia nad fizjologią układu nerwowego i jako jeden z pierwszych dowiódł istnienia bariery krew-mózg.

W 1913 zmarł na chorobę nowotworową.

Od 1906 żonaty z trzecią córką Reginalda Bosworth Smitha, Lorną[1].

Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]

  • Ueber die morphologischen Veränderungen aseptisch aufbewahrter Gewebsstücke und deren Beziehung zur Coagulationsnecrose (1888)
  • Ueber das Schicksal der nach dem Verfahren von Thiersch verpflanzten Hautstückchen (1894)
  • Vitalfärbung am Zentralnervensystem. Abh. Preuss. Akd. Wiss. Phys. - Math. Kl. I 1, ss. 1–13 (1913)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ellinor Flora Bosworth Smith Grogan: Reginald Bosworth Smith: a memoir. J. Nisbet & Co., 1909 s. 301

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]