Efekt Pollyanny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ilustracja z książki „Pollyanna dorasta”

Efekt Pollyanny, zwany również regułą Pollyanny (Pollyanna principle) - tendencja do myślenia o rzeczach przyjemnych i poszukiwania pozytywnych aspektów/cech w każdej sytuacji/osobie przy jednoczesnym ignorowaniu aspektów przykrych lub nieprzyjemnych.

Efekt po raz pierwszy został opisany w 1978 roku[1], a jego nazwa wzięła się od dziewczynki o imieniu Pollyanna, tytułowej bohaterki powieści Eleanor H. Porter. Ojciec Pollyanny nauczył ją „zabawy w radość”, czyli szukania w każdej (szczególnie z pozoru nieprzyjemnej) sytuacji lub osobie pozytywnych cech. Od tamtej chwili Pollyanna potrafiła znaleźć radość nawet w najtrudniejszych chwilach.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. M.W. Matlin, D.J. Stang: The Pollyanna Principle: Selectivity in Language, Memory, and Thought. 1978. ISBN 978-0-87073-815-9.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Margaret W. Matlin, Cognitive Illusions: A Handbook on Fallacies and Biases in Thinking, Judgement and Memory, Hove: Psychology Press, 2004, s. 255–272, OCLC 55124398.