Efekt brzasku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Efekt brzasku — wzrost glikemii nad ranem[1], spowodowany uwolnieniem dodatkowej porcji glukozy z wątroby na skutek działania od godziny 3.00 nad ranem hormonów[2] antagonistycznych z jednoczesną zmniejszoną sekrecją insuliny endogennej lub niedostatecznym działaniem podanej insuliny egzogennej[3].

Jest wskazaniem do stosowania terapii pompą insulinową[1] lub zwiększeniem wlewu w przypadku jej stosowania[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Ewa Otto-Buczkowska, Przemysława Jarosz-Chobot, Krzysztof Tucholski, Nowoczesne metody leczenia i monitorowania cukrzycy typu 1, „Endokrynologia Polska/Polish Journal of Endocrinology”, 59 (3/2008), s. 250, ISSN 0423-104X [dostęp 2023-03-15] (pol.).
  2. a b Agnieszka Szypowska, Przemysława Jarosz-Chobot, Małgorzata Myśliwiec, Czynnościowa intensywna insulinoterapia: osobiste pompy insulinowe [online] [dostęp 2023-03-15] (pol.).
  3. Ewa Kobos, FUNKCJONOWANIE RODZIN DZIECI CHORYCH NA CUKRZYCĘ TYPU 1, Warszawa 2012 [dostęp 2023-05-15] (pol.).