Elvis Deluxe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Elvis Deluxe
Ilustracja
Elvis Deluxe w warszawskim Hard Rock Cafe (2011)
Rok założenia

2002

Pochodzenie

 Polska

Gatunek

rock, stoner rock

Wydawnictwo

Get By Records
Harmony Records

Powiązania

100 Inch Shadow, Afraid of That Day, Ahimsa, Black Siren, The Black Tapes, Castor Fiber, Cats from Japan, Coalition, Houk, Kochankowie Gwiezdnych Przestrzeni, Lord Stereo, Oregano Chino, Ztvörki

Skład
Wojciech Ziemba
Mikołaj Malanowski
Tomasz Sierajewski
Wojciech Trusewicz
Byli członkowie
Marcin Hejak

Elvis Deluxe – zespół rockowy założony w 2002 roku, pierwszy, który zaprezentował na polskim rynku muzycznym tradycyjną odmianę stoner rocka. Zespół zapytany w wywiadzie o znaczenie jego nazwy odpowiedział, że „Elvis” to dla nich symbol korzeni rock and rolla, a „Deluxe” określa aktualne zjawiska w muzyce, o które wzbogacono brzmienie grupy[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Początki[edytuj | edytuj kod]

Początki zespołu sięgają roku 2002, kiedy to członkowie formacji Afraid of That Day (Marcin Hejak, Wojciech Ziemba), Houk (Tomasz Sierajewski) i Coalition (Mikołaj Malanowski) postanowili założyć nowy, poboczny projekt, wtedy jeszcze pod nazwą zapisywaną w postaci Elvis De Luxe. Po skomponowaniu kilku utworów, zespół w 2003 roku zaczął prezentować swoje dokonania na scenie. Pierwszy koncert grupy miał miejsce w warszawskim klubie Kopalnia 4 stycznia 2003 roku, m.in. przed TPN 25 i Afraid of That Day[2]. W tym samym roku grupa zebrała i nagrała materiał na pierwsze demo, na które trafiło pięć utworów utrzymanych w stylistyce grupy Kyuss.

Po wydaniu dema zespół dalej koncertował. Uczestniczył m.in. w jednym z koncertów tournée Acid Drinkers (Rock Is Not Enough Tour) w warszawskiej Proximie (16 listopada 2004), zagrał też koncerty w Czechach i na litewskim festiwalu Darom 2006[3][4][5].

Lazy[edytuj | edytuj kod]

Na wiosnę 2006 roku zespół zarejestrował swoje debiutanckie dzieło w Serakos Studio - w tym samym, w którym wcześniej nagrał demo[6][7]. Trzy z dziesięciu utworów na tej płycie znalazły się wcześniej na demie Elvis Deluxe, zostały one jednak na potrzeby krążka nagrane na nowo, w nieznacznie zmienionych aranżacjach. Album pt. Lazy wydano 18 czerwca 2007 roku nakładem wytwórni Get By Records, zaś jego oficjalna premiera miała miejsce podczas imprezy Show No Mercy XII, zorganizowanej w warszawskim klubie Progresja[8]. Recenzent The Obelisk, serwisu dla miłośników stoner rocka, porównywał brzmienie Lazy do pierwszych płyt grupy Dozer, podkreślał jednak szczere, bezpretensjonalne podejście muzyków Elvis Deluxe do konwencji, jaką prezentują na albumie oraz wyraźną indywidualność zespołu.[9] W innych recenzjach pisano o „prawdziwym (...) amerykańskim” akcencie wokalisty, wysokim poziomie aranżacji, ciężkim i psychodelicznym brzmieniu oraz swobodnej atmosferze, jaką udało się uzyskać na płycie. Utwory z Lazy przyrównywano do dokonań Kyuss, Queens of the Stone Age i Fu Manchu, krytycy różnili się zwykle w ocenach tego, czy polska grupa ma swoją tożsamość i własne pomysły, czy też jedynie oddaje hołd klasykom gatunku[10][11][12][13][14] Magazyn Teraz Rock w czerwcu 2011 określił Lazy „klasyk[ą] nadwiślańskiego stoner rocka”[15].

Favourite State of Mind[edytuj | edytuj kod]

Po zagraniu kilkunastu koncertów w kraju i za granicą, Elvis Deluxe zebrał materiał na drugą płytę i pod koniec maja 2010 roku wszedł do studia Lubię Wąchać Winyl, aby zarejestrować nowe nagranie. Prace nad rejestracją płyty zakończyły się w lipcu 2010, a w ich wyniku powstało 12 utworów przeznaczonych na krążek. Płytę zatytułowano Favourite State of Mind i wydała ją wytwórnia Harmony Records[16]. Niedługo po nagraniu materiału z zespołem rozstał się jeden z gitarzystów zespołu - Marcin Hejak. Jego miejsce zajął Wojciech Trusewicz, gitarzysta formacji Castor Fiber, Oregano Chino oraz Kochankowie Gwiezdnych Przestrzeni. Koncert promujący drugi album grupy zorganizowano 4 lutego 2011 r. w warszawskim klubie Hydrozagadka[17].

Drugi album warszawskiej grupy ugruntował jej pozycję na polskim rynku muzycznym, zespół pozostał jednak wciąż zespołem niezależnym. Gazeta Wyborcza w recenzji płyty nazwała Elvis Deluxe „panującym mistrzem stoner rocka”, dodając przy tym, że zespół potrafi wyjść poza ramy tej konwencji, „dokłada glamrockowe rytmy w stylu T. Rex, przebojowego punk rocka a la Turbonegro [oraz] bębny rodem z najlepszych lat Led Zeppelin”, a poza szacunkiem dla swoich inspiracji posiada swobodę i umiejętność tworzenia melodyjnych utworów.[18] W recenzji Favourite State of Mind na portalu Wirtualna Polska pisano o odniesieniach do klasyki grunge'u (The Melvins, Mudhoney), zespołów psychodelicznych (m.in. The Yawning Sons), a także o wysokim standardzie nagrania materiału. Album podsumowano jako „szybki, ostry i niebezpieczny”, i choć nie wyznaczył całkowicie nowej jakości, to w ocenie portalu jest przykładem bardzo solidnej muzyki rockowej, która może wejść do rodzimego kanonu[19]. Tygodnik Uważam Rze dostrzegł w albumie warszawiaków oryginalny charakter i twórcze potraktowanie wpływów rock'n'rolla, hard rocka lat 70. i stoner rocka, oceniając ich muzykę jako „rzetelny rock z dużą wyobraźnią”[20]. Szymon Kubicki, recenzent Magazynu Gitarzysta, porównywał melodykę i przystępność płyty Elvis Deluxe do twórczości Queens of the Stone Age i Red Fang, ubolewając jednocześnie nad faktem, że zespół nie ma choćby zbliżonego do tych zespołów statusu na polskim rynku muzycznym. Według autora recenzji muzyka na albumie wymyka się szablonowym klasyfikacjom i zdradza bardzo szerokie spektrum zainteresowań członków kwartetu z Warszawy, zaś płyta jest „świetna, dojrzała, a zarazem luzacka”[21].

Anglojęzyczny The Obelisk pisał o ogromnym rozwoju brzmienia i tożsamości Elvis Deluxe w stosunku do poprzedniego wydawnictwa oraz o uniknięciu przez muzyków pułapki kopiowania wzorów, w jaką wpada wiele zespołów.[22] Według recenzenta portalu Doommantia, Elvis Deluxe zrobił znaczny krok do przodu i mimo kilku słabszych momentów na płycie, stworzył on jeden z najlepszych albumów roku[23]. W ocenie autora recenzji z serwisu Doomsmoker.pl, choć na albumie słychać wyraźną zmianę dotychczasowej stylistyki i większą przebojowość utworów, „muzycy nigdy nie ukrywali, że nie zaprzątają sobie głowy czystością stoner rocka”. W rezultacie, jak pisze recenzent, Elvis Deluxe nagrał „zróżnicowaną i bardzo dobrą płytę, którą z pełnym przekonaniem rekomenduję każdemu”[24].

W styczniu 2011 roku Elvis Deluxe zakwalifikował się do finału konkursu Neuro Music[25]. W finale przeglądu zespół zwyciężył decyzją jury, kwalifikując się tym samym do występu na Asymmetry Festival[26]. Zespół zagrał koncert na wrocławskim festiwalu 1 maja 2011 roku[27].

Muzycy[edytuj | edytuj kod]

Aktualny skład[edytuj | edytuj kod]

  • Wojciech „Ziemba” Ziemba – gitara basowa, wokal (2002–obecnie)
  • Mikołaj „Miko” Malanowski – perkusja (2002–obecnie)
  • Tomasz „Bolek” Sierajewski – gitara (2002–obecnie)
  • Wojciech „Bert Trust” Trusewicz – gitara (2010–obecnie)

Byli członkowie[edytuj | edytuj kod]

  • Marcin „Mechu” Hejak – gitara (2002–2010)

Gościnnie zagrali[edytuj | edytuj kod]

  • Rafał „Kazan” Kazanowski – gitara solowa („Fade Away”, „Take It Slow”, „The Apocalypse Blues” oraz „Fire” na Favourite State of Mind), gitara hawajska („Out There” na Favourite State of Mind)
  • Maciej „Cieju” Kulesza – instrumenty klawiszowe (na Favourite State of Mind)

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Kompilacje[edytuj | edytuj kod]

  • 2010We Are From Poland Vol. 7 (WAFP!; utwór „Out All Night”)
  • 2011The Soda Shop Comp. Volume 2 (The Soda Shop Records; utwór „Fire (Loveboy)”)

Inne[edytuj | edytuj kod]

  • 2010 – „Search and Destroy” (cover Iggy & the Stooges)

Teledyski[edytuj | edytuj kod]

  • 2008 – „Extraterrestrial Hideout Seeker"

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wywiad z Elvis Deluxe w Magazynie Gitarzysta. magazyngitarzysta.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-24)]. (pol.).
  2. Koncert TPN 25, Afraid of That Day, Elvis De Luxe w Kopalni na Serpent.pl. czad.serpent.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-04-01)]. (pol.).
  3. Koncert Elvis Deluxe podczas trasy Acid Drinkers na stronie Orbity Wiru. orbitawiru.osx.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-30)]. (pol.).
  4. Koncert Elvis Deluxe w Brnie na Czechcore.cz (czes.).
  5. Elvis Deluxe na festiwalu Darom DIY Open Air Jam 2006 (oficjalna strona festiwalu) (ang.)
  6. Wywiad z Elvis Deluxe na serwisie Lords of Metal (ang.).
  7. Lista nagranych płyt w Studiu Serakos (oficjalna strona studia) (pol.).
  8. 12. Edycja Show No Mercy, 18 czerwca 2007, Warszawa, Progresja na Muzyka.onet.pl (pol.).
  9. Recenzja Lazy w serwisie TheObelisk.net (ang.).
  10. Recenzja Lazy w serwisie We Are From Poland (pol.).
  11. Recenzja Lazy w serwisie ScenaOnline.org (pol.).
  12. Recenzja Lazy na blogu Z wiewiórczej dziupli (pol.).
  13. Recenzja Lazy w serwisie CosmicLava.com. cosmiclava.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-08)]. (ang.).
  14. Recenzja Lazy w serwisie DeafSparrow.com (ang.).
  15. Recenzja Favourite State of Mind w Teraz Rock 06/2011, s. 97
  16. Elvis Deluxe studio report - Favourite State of Mind na YouTube.com (pol.)/(ang. napisy).
  17. Elvis Deluxe promuje drugą płytę - Życie Warszawy (pol.).
  18. Jacek Świąder, Recenzja Favourite State of Mind w Dużym Formacie (Gazeta Wyborcza) (pol.).
  19. Recenzja „Piach najwyższej jakości!” w portalu WP.pl (pol.)
  20. Recenzja „Oryginalny stan umysłu” w Uważam Rze (pol.).
  21. Szymon Kubicki, Recenzja Favourite State of Mind w Magazynie Gitarzysta. magazyngitarzysta.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-08)]. (pol.)
  22. Recenzja Favourite State of Mind na TheObelisk.net(ang.)
  23. Recenzja Favourite State of Mind na Doommantia.com. doommantia.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-08)]. (ang.).
  24. Recenzja Favourite State of Mind na portalu Doomsmoker.pl. doomsmoker.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-20)]. (pol.).
  25. Wyniki I etapu konkursu Neuro Music na Post-Rock.pl (pol.).
  26. Informacja o zwycięzcach finału Neuro Music na oficjalnej stronie Asymmetry Festival (pol.).
  27. Fotorelacja z koncertu podczas Asymmetry Festival 2011 na Flickr.com