Emiliano R. Fernández

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Emiliano Fernández Rivarola
Emilianoré
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 sierpnia 1894
Guarambaré

Data i miejsce śmierci

15 września 1949
Asunción

Narodowość

paragwajska

Język

hiszpański, guarani

Dziedzina sztuki

literatura, muzyka

Emiliano Fernández Rivarola, pseud. Emilianoré (ur. 8 sierpnia 1894 w Guarambaré, zm. 15 września 1949 w Asunción)[1]paragwajski poeta i muzyk.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Guarambaré[2] w departamencie Centralnym[1]. Był synem Silvestre Fernándeza i Bernardy Rivaroli[3] Odebrał zaledwie cztery lata formalnej edukacji[1]. Samouk, jako dwunastolatek nauczył się grać na gitarze[1]. Wiódł życie nierozerwalnie związane z artystyczną bohemą, wypełnione licznymi romansami[1]. W swojej twórczości umiejętnie przeplatał wątki miłosne z celnymi opisami życia codziennego i obyczajów paragwajskiego chłopstwa[1]. Brał udział w walkach podczas wojny o Chaco[1], miał zwyczaj tworzenia w okopach[1]. W przerwach między wymianami ognia recytował swe utwory towarzyszom broni[1], zagrzewając ich do walki[4]. Jego patriotyczna postawa przyniosła mu sławę i porównania do greckiego poety Tyrtajosa[1].

Dorobek Fernándeza obejmuje przeszło 2000 utworów poetyckich[1], tak w guarani jak i w języku hiszpańskim[1]. Nigdy nie został zebrany w formie książki[1], pozostawał rozproszony na łamach rozmaitych tytułów prasowych, śpiewników czy antologii poetyckich[1]. Do najbardziej znanych tekstów, które wyszły spod jego pióra należą 1° de marzo, Rojas Silva rekávo, Che la reina (pierwotnie Aháma che china), Oda pasional, Oyuapytépe, Asunción del Paraguay, Despierta mi Angelina, Tupasy Caacupé, Siete notas musicales, Desde el cautiverio, La última letra i Mboriajhú memby[1].

Zmarł w stołecznym Asunción, na skutek obrażeń odniesionych podczas bójki[1]. Nazywany jest taita guasú (wielkim ojcem) paragwajskiej poezji ludowej[1]. Od 2012 jego szczątki spoczywają w paragwajskim Panteonie Narodowym[4]. Poza poezją i muzyką parał się również ciesielstwem, był też przewodnikiem harcerskim[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q A. Escribano: Rivarola Fernández, Emiliano. "Emilianoré" (1894-1949).. [w:] La web de las biografías [on-line]. mcnbiografias.com. [dostęp 2021-03-23]. (hiszp.).
  2. Hace 66 años fallecía Emiliano R. Fernández. [w:] Ultima Hora [on-line]. ultimahora.com, 2015-09-15. [dostęp 2021-03-23]. (hiszp.).
  3. a b 125 años de Emiliano R. Fernández, símbolo de la polca paraguaya. [w:] Ultima Hora [on-line]. ultimahora.com, 2019-08-08. [dostęp 2021-03-23]. (hiszp.).
  4. a b Aniversario de nacimiento de Emiliano R. Fernández, poeta de la contienda chaqueña. [w:] IP [on-line]. ip.gov.py, 2018-08-08. [dostęp 2021-03-23]. (hiszp.).