Endel Lieberg

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Endel Lieberg
Data i miejsce urodzenia

28 sierpnia 1927
Järvamaa

Data śmierci

10 sierpnia 2011

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Pracy

Endel Lieberg (ur. 28 sierpnia 1927 w Järvamaa, zm. 10 sierpnia 2011) – estoński polityk, przewodniczący kołchozu w Estońskiej SRR, dwukrotny Bohater Pracy Socjalistycznej (1971 i 1987).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie chłopskiej. Do 1941 uczył się w szkole podstawowej, podczas niemieckiej okupacji pracował w rodzinnym gospodarstwie, od 1945 do 1947 uczył się w technikum sadowniczym w Türi, którego nie ukończył. Od września 1947 pracował w Paide w kombinacie przemysłowym, gdzie został technikiem i kierownikiem działu, w czerwcu 1950 został technikiem działu budownictwa kołchozowego komitetu wykonawczego Järvamaa, potem kierował działem budownictwa kołchozowego rejonowego komitetu wykonawczego w Paide. W kwietniu 1953 został członkiem KPZR i etatowym pracownikiem aparatu partyjnego jako instruktor wydziału rolnego Komitetu Rejonowego KPE w Paide, później instruktor Stacji Maszynowo-Traktorowej. Jesienią 1953 został skierowany przez partię do pracy na wsi i w styczniu 1954 wybrany przewodniczącym kołchozu im. Mołotowa, przemianowanego w 1955 na kołchoz Koit, a w marcu 1960 na kołchoz 9 maja (w rejonie Paide, obecnie prowincja Järvamaa). W 1971 był delegatem na XXIV Zjazd KPZR, a od 1974 do 1989 deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR od 9 do 11 kadencji[1]. Wchodził w skład KC KPE. W 1974 otrzymał tytuł zasłużonego pracownika gospodarki rolnej Estońskiej SRR. W 1990 przeszedł na emeryturę. Mieszkał we wsi Väätsa w gminie Türi. Został pochowany w Paide na cmentarzu Sillaotsa.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I medale.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]