Eugeniusz Zych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eugeniusz Zych
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

3 grudnia 1959
Strzelce

profesor nauk chemicznych
Specjalność: chemia nieorganiczna, chemia pierwiastków f-elektronowych, fizykochemia ciała stałego[1]
Doktorat

20 czerwca 1994[1]

Habilitacja

10 stycznia 2002[1]

Profesura

3 kwietnia 2009[1]

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi

Eugeniusz Jan Zych (ur. 3 grudnia 1959 W Strzelcach[2]) – polski chemik, dr hab. nauk chemicznych, profesor i prodziekan Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego, prorektor Uniwersytetu Wrocławskiego (od 2020).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1983 ukończył studia chemiczne na Uniwersytecie Wrocławskim[3]. W latach 1984-1988 pracował na macierzystej uczelni jako pracownik naukowo-techniczny. W 1988 rozpoczął studia doktoranckie[2]. 20 czerwca 1994 obronił pracę doktorską Synteza i własności fizykochemiczne halogenkowych związków kompleksowych uranu(III)[1][2]. od 1994 pracował na Wydziale Chemii UWr[2]. 10 stycznia 2002 habilitował się na podstawie pracy zatytułowanej Badanie właściwości spektroskopowych i scyntylacyjnych wybranych połączeń lutetu i itru aktywowanych Ce, Eu lub Tb[1]. W 2003 został zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego[2]. 3 kwietnia 2009 nadano mu tytuł profesora w zakresie nauk chemicznych[1].

W 2005 został prodziekanem Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego[1][2]. W 2020 został prorektorem ds. badań naukowych Uniwersytetu Wrocławskiego[4].

Został odznaczony Srebrnym (2012)[5] i Złotym (2023)[6] Krzyżem Zasługi.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]