Ewangelia Józefa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ewangelia Józefa – wydany w 1927 roku apokryf Nowego Testamentu autorstwa Luigiego Moccii.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Ten grecki apokryf jest w przeważającej mierze harmonią Ewangelii. Jego autorem miał być Józef Flawiusz. Pochodzący z III bądź IV wieku rękopis miała odkryć Helena w domu znajdującym się niedaleko Świątyni Jerozolimskiej, a później miał on zostać odkupiony przez Żydów i przekazany do Biblioteki Aleksandryjskiej[1]. Utwór został rzekomo odkryty w Rzymie w 1927 roku[2]. W rzeczywistości utwór napisał sam Moccia, chcący spopularyzować jedną ze swoich publikacji[3]. Cechą charakterystyczną apokryfu jest zastosowanie współczesnej interpunkcji greckiej[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tony Burke, Apocrypha and Forgeries. Lessons from the "Lost Gospels" of the Nineteenth Century, [w:] Tony Burke (red.), Fakes, Forgeries, and Fictions: Writing Ancient and Modern Christian Apocrypha: Proceedings from the 2015 York Christian Apocrypha Symposium, Wipf and Stock Publishers, 2017, s. 252, ISBN 978-1-5326-0373-0.
  2. Małgorzata Jankowska, Żywotność kanonu. Semiotyka współczesnej apokryficzności, Poznań: Wydawnictwo Nauk Społecznych i Humanistycznych UAM, 2019, s. 38, ISBN 978-83-64902-80-2.
  3. Colin E. Davis, The Messianic Apostasy: A Synopsis of the Historical Deviation of Pauline Orthodoxy, Strategic Book Publishing & Rights Agency, 2022, s. 320, ISBN 978-1-68235-603-6.
  4. J.W. Jessup, The Yeshua Codex, Infinity Publishing, 2004, s. 19, ISBN 978-0-7414-2223-1.