Ewangeliarz św. Augustyna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Miniatura z wizerunkiem św. Łukasza Ewangelisty

Ewangeliarz św. Augustyna – datowany na VI wiek rękopiśmienny łaciński ewangeliarz, będący własnością Corpus Christi College w Cambridge (sygnatura Lib. MS. 286).

Spisany na welinie manuskrypt ma wymiary 245×190 mm i liczy 265 kart in folio[1]. Tekst pisany jest uncjałą[2] w dwóch kolumnach na stronę, po 25 wersów każda[1]. Pierwotnie księga zawierała cztery miniatury z wizerunkami ewangelistów, z których do czasów współczesnych zachowała się tylko jedna, przedstawiająca św. Łukasza. Ewangelista został przedstawiony pomiędzy kolumnami, na których umieszczono 12 scenek z życia Jezusa, na sklepieniu opartym na kolumnach znajduje się natomiast symbol świętego[3]. Druga z zachowanych całostronicowych miniatur przedstawia 12 scen Pasji[3].

Księga powstała w Italii, przypuszczalnie w VI wieku. W VII lub VIII wieku znajdowała się już na Wyspach Brytyjskich, o czym świadczą naniesione w tym czasie poprawki tekstu, dokonane ręką insularnego skryby. Zgodnie z tradycją księgę miał przywieźć ze sobą do Anglii w 597 roku św. Augustyn z Canterbury[2][3]. W XI wieku manuskrypt poświadczony jest w posiadaniu opactwa augustiańskiego w Canterbury. W XVI wieku stanowił własność anglikańskiego arcybiskupa Canterbury Matthew Parkera, po jego śmierci w 1575 roku trafił do zbiorów Corpus Christi College[3].


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Gospels of St Augustine. parkerweb.stanford.edu. [dostęp 2015-02-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-12)]. (ang.).
  2. a b The Blackwell Encyclopaedia of Anglo-Saxon England. edited by Michael Lapidge, John Blair, Simon Keynes, Donald Scragg. Malden: Blackwell Publishers, 2001, s. 405.
  3. a b c d The Grove Encyclopedia of Medieval Art and Architecture. edited by Colum Hourihane. T. 5. Oxford: Oxford University Press, 2012, s. 431.