Ferhat Pehlivan
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
168 cm | ||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Ferhat Pehlivan (ur. 20 sierpnia 1988 w Akçaabacie) – turecki bokser.
Kariera amatorska[edytuj | edytuj kod]
W 2007 r. startował na mistrzostwach świata w Chicago. Pehlivan odpadł w swoim pierwszym pojedynku, przegrywając 10:22 z Polakiem Łukaszem Maszczykiem[1]. W 2008 r. podczas mistrzostw europy w Liverpoolu zdobył brązowy medal w kategorii papierowej. W 1/8 finału jego rywalem był Benoni Marcu, którego pokonał 4:1. W ćwierćfinale pokonał medalistę olimpijskiego z Aten i mistrza świata z Bangkoku, Siergieja Kazakowa, a w półfinale pokonał go Hiszpan Kelvin de la Nieve, który zdobył srebrny medal[2].
W 2009 r. zdobył brązowy medal na igrzyskach śródziemnomorskich w Pescarze oraz był uczestnikiem mistrzostw świata w Mediolanie. Na igrzyskach śródziemnomorskich, Pehlivan przegrał w półfinale z Hiszpanem Kelvinem De la Nieve[3], a na mistrzostwach świata odpadł w swojej 2. walce, przegrywając z Dawidem Ajrapetianem[4]. W 2010 r. startował na mistrzostwach Europy w Moskwie, gdzie doszedł do ćwierćfinału, przegrywając z Kelvinem de la Nieve[5].
W kwietniu 2011 r. zwyciężył w turnieju bokserskim im. Feliksa Stamma w kategorii papierowej. W czerwcu uczestniczył na mistrzostwach Europy w Ankarze, gdzie doszedł do ćwierćfinału, przegrywając z Belikiem Gałanowem. We wrześniu uczestniczył na mistrzostwach świata w Baku. Pehlivan odpadł w 1/16 finału, przegrywając z Ekwadorczykiem Carlosem Quipo.
W 2012 r. zwyciężył w kwalifikacjach dla Europy w kategorii papierowej na igrzyska olimpijskie w Londynie. W 1/8 finału zwyciężył Ukraińca Denisa Szkarubę, w ćwierćfinale reprezentanta Niemiec Hamzę Toubę, w półfinale Irlandczyka Paddy'ego Barnesa, a w finale pokonał Bułgara Aleksandyra Aleksandrowa[6]. Na igrzyskach olimpijskich w pierwszej rundzie zwyciężył reprezentanta Trynidadu i Tobago Carlosa Suáreza 16:6, w 1/8 finału jego rywalem był Ramy El-Awadi, którego pokonał 20:6, a w ćwierćfinale przegrał z Dawidem Ajrapetianem 11:19, który zdobył brązowy medal[7].
Walki olimpijskie 2012 - Londyn[edytuj | edytuj kod]
- (1/16) Pokonał
Carlosa Suáreza (16-6) - (1/8) Pokonał
Ramy'ego El-Awadi (20-6) - (ćwierćfinał) Przegrał z
Dawidem Ajrapetianem (11-19)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Sports-Reference. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-13)].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ 14.World Championships - Chicago, USA - October 23 - November 3 2007. amateur-boxing.strefa.pl. (pol.).
- ↑ 37.European Championships - Liverpool, England. amateur-boxing.strefa.pl. (ang.).
- ↑ 16.Mediterranean Games - Pescara, Italy. amateur-boxing.strefa.pl. (ang.).
- ↑ 15.World Championships - Milan, Italy. amateur-boxing.strefa.pl. (ang.).
- ↑ 38.European Championships - Moscow, Russia. amateur-boxing.strefa.pl. (ang.).
- ↑ European Olympic Qualifier - Trabzon, Turkey. amateur-boxing.strefa.pl. (ang.).
- ↑ 30.Olympic Games - London, Great Britain. amateur-boxing.strefa.pl. (ang.).