Festiwal Nowe Epifanie

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Festiwal Nowe Epifanie (do 2016 „Gorzkie Żale”) – wielkopostny festiwal o charakterze interdyscyplinarnym, odbywający się w Warszawie od 2008 roku. Obejmuje on prezentację przedstawień teatralnych, koncertów, pokazów filmowych, wystaw i spotkań dyskusyjnych poruszających w nowoczesny sposób tematykę religijną i teologiczną oraz prowokujących do refleksji. Organizatorem festiwalu jest Centrum Myśli Jana Pawła II – instytucja kultury miasta stołecznego Warszawy, której celem jest przybliżanie nauczania Papieża Polaka. Współtwórcami festiwalu byli Piotr Duda i Marek Pasieczny[1].

O festiwalu[edytuj | edytuj kod]

Podstawowym celem festiwalu jest szukanie współczesnych epifanii piękna i inicjowanie twórczego dialogu artystów z tradycyjną sztuką religijną w duchu „Listu do artystów” Jana Pawła II[2]. Od 2008 roku Festiwal nosił nazwę „Gorzkie Żale” nawiązującą do wielkopostnych nabożeństw. W 2016 roku nazwę zmieniono na „Nowe Epifanie”. Związana jest ona z „nowymi epifaniami piękna”, o których pisał Jan Paweł II w liście do artystów w 1999 roku[3].

Każda z edycji festiwalu (nie było go w latach 2011 i 2015) swój własny motyw przewodni, który jest inspiracją dla zaproszonych do współpracy twórców, a jednocześnie wspólnym elementem wszystkich wydarzeń Festiwalu. Najczęściej są to motywy wielkopostne i biblijne, takie jak krzyż (2008), kuszenie (2009), śmierć (2012), 40 dni na pustyni (2014) lub utwory literackie powiązane z nimi, jak „Piekło” Dantego (2010) czy „Faust” Goethego (2013), a coraz częściej także uniwersalne, proste i wieloznaczne symbole – skrzyżowanie (2016), matka (2017), król (2018) i Judasz (2019)[3].

Do 2014 roku dyrektorami festiwalu byli Marek Pasieczny, Michał Mizera i Małgorzata Wilczewska. Aktualnie, od 2015 roku dyrektorem jest Paweł Dobrowolski[4], zastępcą Maciej Omylak[5], a dyrektorem artystycznym aktor Redbad Klijnstra-Komarnicki[6].

Festiwal obejmuje wydarzenia kulinarne, spektakle teatralne, koncerty i projekcje filmów. Kuratorami programu muzycznego są Sonia Wronkowska[7] i Łukasz Kozak[8]. Kulinariami zajmuje się Monika Kucia[9]. O program filmowy dba Bartłomiej Pulcyn[10], a Katarzyna Pendrycz[11] odpowiedzialna jest za wydarzenia skierowane do dzieci.

X edycja festiwalu – 2019[edytuj | edytuj kod]

Motywem przewodnim X edycji festiwalu są słowa: Lepiej, gdyby się nie narodził?. W tym roku wszystkie wydarzenia nawiązują do postaci Judasza – biblijnego zdrajcy. W tej edycji po raz pierwszy nawiązano współpracę z Akademią Teatralną w Warszawie i zorganizowano seminarium dla reżyserów. Jego owocami są dwa debiuty reżyserskie – Katarzyny Minkowskiej i Sławomira Narlocha. Twórcy Festiwalu chcą zadać widzom pytanie, zmusić ich do zastanowienia się, czy właśnie w okresie postu Judasz może stać się bliski każdemu z nas? A może rozpoznajemy w nim samych siebie?[12]

Program[edytuj | edytuj kod]

  • Strug do tańca – potańcówka ostatkowa[13]

Teatr[edytuj | edytuj kod]

  • #chybanieja, reż. Paweł Passini
  • Tragedia Jana, reż. Waldemar Raźniak
  • Oratorium o mleku, reż. Sławomir Narloch
  • Judasz. Laboratorium epifanii, reż. Katarzyna Minkowska
  • Arcykłamcy, reż. Dawid Zalesky
  • Wątpliwość, reż. Norbert Rakowski
  • Judaszaweł, reż. Bartosz Żurowski
  • Ptak zielonopióry, reż. Jarosław Kilian
  • A pod tobą są wieczne ramiona, Graindelavoix

Źródło[13].

Muzyka[edytuj | edytuj kod]

  • Róże ze złota, Graindelavoix
  • Ogień świętego Antoniego, Graindelavoix
  • Psałterz Polski II
  • Gloria Patri
  • La Superbe

Źródło[13].

Film[edytuj | edytuj kod]

  • Szczęśliwy Lazzaro, reż. Alice Rohewacher[14]
  • Nie zabijaj, reż. Catalin RotaruGabi Virginia Sarga[15]
  • Nasze zmagania, reż. Guillaume Senez[16]
  • Serce świata, reż. Natalia Mieszczaninowa[17]
  • Aż poleje się krew, reż. Paul Thomas[18]

Źródło[13].

Kulinaria[edytuj | edytuj kod]

  • Smak domu
  • Jajko!
  • Klątwa

Źródło[13].

Inne[edytuj | edytuj kod]

  • Waleczne serce – warsztaty dla dzieci
  • Grzyby, muzyka i ogień piekielny – panel dyskusyjny
  • Czas odnaleziony, czyli Atlas Warburga do muzyki dawnej / Time Regained: A Warburg Atlas for Early Music – wystawa
  • Potworność muzyki dawnej / The Monstrosity of Early Music – wykład

Źródło[13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Nowe Epifanie – Centrum Myśli Jana Pawła II [online], centrumjp2.pl [dostęp 2019-03-16].
  2. ↑ List do artystów - Jan Paweł II - Portal OPOKA [online], opoka.org.pl [dostęp 2019-03-16] (pol.).
  3. ↑ a b Historia - Festiwal Nowe Epifanie [online] [dostęp 2019-03-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-07-17] (pol.).
  4. ↑ Paweł Dobrowolski - Festiwal Nowe Epifanie [online] [dostęp 2019-03-16] (pol.).
  5. ↑ Maciej Omylak - Festiwal Nowe Epifanie [online] [dostęp 2019-03-16] (pol.).
  6. ↑ Redbad Klynstra - Komarnicki - Festiwal Nowe Epifanie [online] [dostęp 2019-03-16] [zarchiwizowane z adresu 2018-08-06] (pol.).
  7. ↑ Sonia Wronkowska - Festiwal Nowe Epifanie [online] [dostęp 2019-03-16] (pol.).
  8. ↑ Łukasz Kozak - Festiwal Nowe Epifanie [online] [dostęp 2019-03-16] (pol.).
  9. ↑ Monika Kucia - Festiwal Nowe Epifanie [online] [dostęp 2019-03-16] (pol.).
  10. ↑ Bartłomiej Pulcyn - Festiwal Nowe Epifanie [online] [dostęp 2019-03-16] (pol.).
  11. ↑ Katarzyna Pedrycz - Festiwal Nowe Epifanie [online] [dostęp 2019-03-16] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-30] (pol.).
  12. ↑ Katolicka Agencja Informacyjna KAI, Festiwal Nowe Epifanie poświęcony postaci Judasza [online] [dostęp 2019-03-16].
  13. ↑ a b c d e f Wszystkie Wydarzenia Festiwalu - Festiwal Nowe Epifanie [online] [dostęp 2019-03-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-03-22] (pol.).
  14. ↑ Szczęśliwy Lazzaro / Lazzaro Felice. [dostęp 2019-03-16].
  15. ↑ Nie zabijaj / Să nu ucizi. [dostęp 2019-03-16].
  16. ↑ Nasze zmagania / Nos batailles. [dostęp 2019-03-16].
  17. ↑ Serce świata - film (2018) »naEKRANIE.pl [online], naEKRANIE.pl [dostęp 2019-03-16] (pol.).
  18. ↑ Aż poleje się krew / There Will Be Blood. [dostęp 2019-03-16].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Festiwal_Nowe_Epifanie&oldid=66697349”