Filtracja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Filtracja (sączenie) – metoda oddzielania substancji stałych od cieczy i gazów, poprzez mechaniczne zatrzymanie jednego ciała stałego w przegrodach porowatych (filtrach) przy użyciu odpowiednich aparatów. Ciecz lub gaz otrzymywane po filtracji nazywa się filtratem. Filtracja jest najczęściej stosowanym sposobem oddzielania ciał stałych od cieczy.

W technologii uzdatniania wody wykorzystuje się naturalne procesy zachodzące w przyrodzie z dużą szybkością:

Proces polega na przepuszczeniu wody przez ośrodek porowaty zgromadzony w filtrach w postaci złóż filtracyjnych.

Podczas filtracji przepływ przesączu przez warstwę osadu ma charakter uwarstwiony. Z równania Leva wynika następująca zależność:

u = μΔP/ηl, gdzie

u – prędkość liniowa przesączu w m/s, μ – stała przepuszczalności osadu w m², l – grubość warstwy osadu w m, η – współczynnik lepkości dynamicznej przesączu w Pa·s, ΔP – różnica ciśnień w Pa.

Kluczowym kryterium rozdziału rodzajów filtracji jest wielkość cząstek:

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zbigniew Heidrich i inni,Gospodarka wodno-ściekowa, Wydawnictwo Verlag Dashofer, Warszawa 2005, ISBN 83-88285-76-9