Fluidyzacja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Fluidyzacja – proces powstawania tzw. złoża fluidalnego – dynamicznej zawiesiny drobnych cząsteczek ciała stałego w strumieniu gazu (rzadziej cieczy) poruszającego się z dołu do góry[1].

Zawiesinę tę tworzy się w urządzeniach zwanych fluidyzatorami. Zawiesina fluidalna powstaje, gdy prędkość porywania cząstek ciała stałego przez gaz jest równa prędkości ich opadania pod wpływem grawitacji.

Cząstki w fazie fluidalnej są w stałym ruchu, przemieszczając się stale po całej objętości naczynia, co sprawia wrażenie, jakby warstwa ta zachowywała się jak wrząca ciecz.

Fluidyzacja intensyfikuje procesy fizyczne i chemiczne. Zjawisko fluidyzacji wykorzystuje się do prowadzenia procesów technologicznych wymagających dużej powierzchni międzyfazowej i szybkiej wymiany ciepła, takich jak:

  • spalanie miału węglowego w elektrowniach i elektrociepłowniach w kotłach fluidalnych
  • kalcynacja, prażenie utleniające w piecach fluidyzacyjnych
  • spalanie rud siarki przy produkcji kwasu siarkowego
  • równomierne ogrzewanie produktów spożywczych, np. podczas ich suszenia (owoce itp.[2] lub produkty sypkie, np. cukier lub mąka) lub wypalania (kawa[2])
  • zamrażania produktów spożywczych w celu uniknięcia ich zbrylania i uszkodzeń[2]
  • prowadzenia reakcji chemicznych w fazach gazowych, katalizowanych przy pomocy związków chemicznych znajdujących się na podłożach stałych.

Fluidyzacją nazywa się także powlekanie fluidyzacyjne.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. fluidyzacja, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2023-03-02].
  2. a b c Fluidyzacja i odwrócona fluidyzacja we współczesnym przemyśle spożywczym [online], Unidex [dostęp 2023-03-02].