Francisco Lombardo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Francisco Lombardo
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Juan Francisco Lombardo

Data i miejsce urodzenia

11 czerwca 1925
Mendoza

Wzrost

167 cm

Pozycja

prawy obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
?–1951 Newell’s Old Boys Rosario
1952–1960 Boca Juniors 196 (1)
1960 River Plate 9 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1952–1959  Argentyna 37 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Juan Francisco Lombardo (ur. 11 czerwca 1925[1], zm. 24 maja 2012[2]) – argentyński piłkarz, prawy obrońca. Wzrost 167 cm, waga 69 kg. W prasie i literaturze występuje na ogół tylko z drugim imieniem – czyli jako Francisco Lombardo.

Urodzony w Mendozie Lombardo rozpoczął karierę w klubie Newell’s Old Boys Rosario, skąd w 1952 przeniósł się do Boca Juniors. W Boca rozegrał łącznie 196 meczów i zdobył tylko jedną bramkę – w zremisowanym 2:2 w 1952 roku meczu z CA Platense.

Będąc graczem Boca Juniors wziął udział w turnieju Copa América 1955, gdzie Argentyna zdobyła mistrzostwo Ameryki Południowej. Lombardo zagrał we wszystkich pięciu meczach – z Paragwajem, Ekwadorem, Peru, Urugwajem i Chile.

Rok później wystąpił w turnieju Copa América 1956, gdzie Argentyna została wicemistrzem Ameryki Południowej. Także i tym razem zagrał we wszystkich pięciu meczach – z Peru, Chile, Paragwajem, Brazylią i Urugwajem. Zabrakło go jednak na turnieju Copa América 1957, gdzie reprezentacja Argentyny zwyciężyła w stylu, który zachwycił obserwatorów.

Jako piłkarz klubu Boca Juniors wziął udział w finałach mistrzostw świata w 1958 roku, gdzie Argentyna odpadła już w fazie grupowej. Lombardo zagrał we wszystkich trzech meczach – z Niemcami, Irlandią Północną i Czechosłowacją.

Fatalny występ na mistrzostwach świata Argentyna powetowała sobie rok później, zdobywając kolejny tytuł mistrza Ameryki Południowej podczas rozegranego u siebie turnieju Copa América 1959. Lombardo zagrał w pięciu spotkaniach – z Boliwią, Peru, Chile, Urugwajem i Brazylią.

Jeszcze w tym samym roku zorganizowano w Ekwadorze kolejny turniej Copa América 1959, gdzie Argentyna została wicemistrzem Ameryki Południowej. Lombardo zagrał tylko w jednym meczu – z Paragwajem.

W 1960 roku Lombardo przeniósł się do głównego rywala Boca Juniors – River Plate. W nowym klubie po rozegraniu 9 meczów zakończył karierę.

W latach 1952–1959 Lombardo rozegrał w reprezentacji Argentyny 37 meczów[3]. Grający z charakterystycznym czarnym wąsikiem, kędzierzawy Lombardo, pomimo tego, że był krępy i niski, uchodzi za najlepszego prawego obrońcę świata w latach 50. Potrafił instynktownie przewidzieć zamiary rywala, dzięki czemu przechwytywał mnóstwo podań, po czym natychmiast uruchamiał napastników swoje drużyny. Nierzadko i sam ruszał do ataku[4].

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Sezon Drużyna Tytuł
1954 Argentyna Boca Juniors Mistrz Argentyny
1955 Argentyna Argentyna Mistrz Ameryki Południowej
1959 Argentyna Argentyna Mistrz Ameryki Południowej

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. według encyklopedii FUJI 27 sierpnia 1925
  2. Murió una gloria del fútbol argentino: el Pancho Lombardo [online], www.diariouno.com.ar [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-29] (hiszp.).
  3. Argentina – Record International Players
  4. encyklopedia FUJI, tom 13

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]