Fusō (1877)
 Fusō | |
| Historia | |
| Stocznia |
Samuda Brothers, Poplar (Londyn) |
|---|---|
| Położenie stępki | |
| Wodowanie |
17 kwietnia 1877 |
 Dai-Nippon Teikoku Kaigun
| |
| Wejście do służby |
styczeń 1878 |
| Wycofanie ze służby |
1 kwietnia 1908 |
| Los okrętu |
złomowany w 1910 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
3717 ton normalna |
| Długość |
67 m między pionami |
| Szerokość |
14,6 m |
| Zanurzenie |
5,5 m |
| Napęd | |
| 2 poziome sprzężone maszyny parowe o mocy 3932 indykowanych KM, 2 śruby, 8 kotłów cylindrycznych | |
| Prędkość |
13 węzłów |
| Zasięg |
4500 mil/10 węzłów |
| Uzbrojenie | |
| 4 x 240 mm/20 4 x 170 mm/25 11 x 75 mm 1 karabin maszynowy Nordenfelta (stan początkowy, szczegóły w tekście) | |
| Opancerzenie | |
| pas burtowy: do 230 mm kazamaty: do 203 mm (pancerz compound) | |
| Załoga |
377 |
Fusō (jap. 扶桑 Fusō) – japoński okręt pancerny (pancernik centralnobateryjny) zbudowany w 1875 r., jedyny okręt tego typu. Brał udział w bitwach na frontach wojny chińsko-japońskiej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
"Fusō" został zamówiony w Wielkiej Brytanii w ramach programu rozwoju floty japońskiej na 1875 rok, w związku z przewidywanym konfliktem z Chinami. Głównym projektantem był Sir Edward Reed i projekt stanowił pomniejszoną wersję brytyjskiego HMS "Iron Duke", z rozmieszczeniem artylerii zapożyczonym z francuskiego "Redoutable". Początkowo posiadał pomocnicze ożaglowanie typu bark trzymasztowy. Był jednym z pierwszych japońskich pancerników i po ukończeniu najsilniejszym okrętem floty japońskiej.
Uzbrojenie okrętu zgrupowane było w centralnej opancerzonej baterii na śródokręciu. Stanowiły je pierwotnie 4 działa kalibru 240 mm Krupp L/30 umieszczone na rogach pancernej cytadeli (po 2 na burtę) oraz 2 działa 170 mm Krupp L/25 w odkrytych barbetach na burtach nad cytadelą. Uzupełniało je 6 dział 75 mm i poczwórny karabin maszynowy Nordenfelta[3].
W 1894 – tuż przed wojną z Chinami - okręt został zmodernizowany. Usunięto jeden z trzech masztów, a pozostałe dwa przesunięto i wyposażono w platformy dla lekkich dział. Stare działa 170 mm zostały zastąpione przez dwa nowoczesne szybkostrzelne 152 mm oraz dodano dwa dalsze, na podstawach z maskami przeciwodłamkowymi, w osi podłużnej okrętu, na pokładzie dziobowym i rufowym. Działa 75 mm zastąpiono przez 11 dział 47 mm i dodano 2 nadwodne wyrzutnie torped kal. 457 mm w burtach[3].
Po remoncie w latach 1898-1899 stare działa 240 mm zostały zastąpione przez 4 działa 152 mm (razem miał 8) i dodatkowe działa 47 mm. Już jednak w 1903 okręt z powodu małej wartości bojowej został częściowo rozbrojony. Jego uzbrojenie stanowiły odtąd 2 działa 152 mm w centralnej baterii i 4 działa 120 mm na pokładzie górnym oraz działa 47 mm.
Opancerzenie z pancerza typu compound stanowił główny pas burtowy na całej długości linii wodnej i wysokości 2,52 m o maksymalnej grubości na śródokręciu 230 mm, zmniejszającej się w kierunku krańców do 102-178 mm. Grubsza część pasa, obejmująca m.in. kotłownie i maszynownie, zamknięta była od przodu i tyłu grodziami grubości 178 mm, tworząc cytadelę. Nad pasem była centralna bateria długości 14,5 m, osłonięta pancerzem 203-178 mm[2].
Służba[edytuj | edytuj kod]
"Fusō" brał aktywny udział w wojnie chińsko-japońskiej (1894–1895), przede wszystkim w bitwie u ujścia Jalu 17 września 1894, w której został uszkodzony.
29 października 1897 na skutek kolizji z krążownikiem "Matsushima" wpadł na mieliznę koło wyspy Sikoku[2]. Został z niej ściągnięty dopiero 5 czerwca 1898[1], po czym był remontowany do 1899. W tym czasie 21 marca 1898 został przeklasyfikowany na pancernik II klasy[1].
Służył podczas wojny rosyjsko-japońskiej, lecz nie brał już czynnego udziału w walkach[2]. 12 grudnia 1905 został przeklasyfikowany na pancernik obrony wybrzeża II klasy[4]. Został skreślony z listy floty 1 kwietnia 1908, po czym złomowany w 1910.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Hiroshi Nishida, Fuso ironclad w serwisie Imperial Japanese Navy
- ↑ a b c d (ros.) Siergiej Suliga (С. Сулига): Korabli Russko-Japonskoj wojny 1904–1905. Czast 2. Japonskij fłot (Корабли Русско – Японской войны 1904–1905 гг. Часть 2. Японский флот), Moskwa: Askold, 1993, ISBN 5-86579-001-39
- ↑ a b Conay's...
- ↑ Data przeklasyfikowania według H. Nishida, Fuso ironclad. Według Conway’s.. - w 1903, przy redukcji uzbrojenia.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- (ang.) Robert Gardiner, Roger Chesneau, Eugene Kolesnik: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1880–1905. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1979, s. 219. ISBN 978-0-85177-133-5.