Galzignano Terme

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Galzignano Terme
gmina
Ilustracja
Państwo

 Włochy

Region

 Wenecja Euganejska

Prowincja

Padwa

Kod ISTAT

028040

Powierzchnia

18 km²

Populacja (2008)
• liczba ludności


4411

• gęstość

240 os./km²

Numer kierunkowy

049

Kod pocztowy

35030

Położenie na mapie Wenecji Euganejskiej
Mapa konturowa Wenecji Euganejskiej, na dole znajduje się punkt z opisem „Galzignano Terme”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, u góry znajduje się punkt z opisem „Galzignano Terme”
Ziemia45°18′N 11°44′E/45,300000 11,733333
Strona internetowa

Galzignano Terme – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Wenecja Euganejska, w prowincji Padwa. Znajduje się około 50 kilometrów od Wenecji i 15 od Padwy.

Według danych na rok 2008 gminę zamieszkiwało 4 411 osób, 240 os./km².

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

Słynny naukowiec Olivieri uważał, że nazwa Galzignano pochodzi od łacińskiego słowa Gallicinus, z przyrostkiem -anu. Oznacza to, że pan tego terytorium pozostawił swój ślad na tym terenie: jego imię zainspirowało nazwę przyszłego miasta Galzignano Terme.[1]

Historia[edytuj | edytuj kod]

Najstarszy dokument, w którym znajdujemy nazwę miasta Galzignano, pochodzi z 9 lutego 952 r. n.e. od cesarza rzymskiego Ottona I, który powiedział "In Galzignano mansiones tres". W innych dokumentach znalezionych w Weronie, 14 lutego 1077 r. n.e., znajdujemy cytat “Villa que dicitur Galzegnano”. Jak widać, pochodzenie tego miasta jest bardzo starożytne. Ze względu na odzyskanie kamienia granicznego w 1922 roku, można powiedzieć, że miasto to było zajmowane przez Rzymian w okresie rzymskim. W Galzignano znajduje się również starożytny klasztor franciszkański, zbudowany w 1226 r. n.e. W XII-XIII wieku Gelfów i Ghibelinów, Galzignano było ważnym i prawie autonomicznym obszarem, kontrolowanym przez podesta Padwy. Teren ten został później zajęty przez Wenecję, Austrię i Francję. W 1866 r. n. e. stało się ono częścią Królestwa Włoch.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. olivieri toponomastica galzignano terme Gallicinus, 1992.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]