George A. Smith

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
George A. Smith
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 czerwca 1817
Potsdam

Data i miejsce śmierci

1 września 1875
Salt Lake City

Stanowisko

pierwszy doradca w Pierwszym Prezydium Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich (1868–1875)

Multimedia w Wikimedia Commons

George Albert Smith (ur. 26 czerwca 1817 w Potsdamie, zm. 1 września 1875 w Salt Lake City[1]) – amerykański przywódca religijny i polityk.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Potsdamie w stanie Nowy Jork jako pierwszy syn i jednocześnie najstarsze dziecko Johna Smitha i Clarissy Lyman[1][2]. Ochrzczony w Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich przez Josepha H. Wakefielda (10 września 1832). Wraz ze współwyznawcami wyemigrował do Kirtland[1], brał udział w ekspedycji do Missouri w 1834[1]. Pracował przy budowie świątyni mormońskiej w Kirtland[1]. Wyświęcony na siedemdziesiątego w marcu 1835[1]. Zaangażowany w działalność misyjną młodego Kościoła, służył na misji na wschodzie kraju wraz z Lymanem Smithem (1835)[1]. Wysłany następnie na misję do Ohio (1836)[1]. Posiadacz udziałów w Kirtland Safety Society[1].

Wyemigrował następnie do Missouri. Osiadł w zasiedlonym przez mormonów Far West (Missouri) w hrabstwie Caldwell[1], wkrótce później natomiast w Adam-ondi-Ahman w hrabstwie Daviess[1]. Członek wysokiej rady w tym właśnie miejscu (1838)[1]. Wydalony z Missouri, podobnie jak inni członkowie Kościoła, przeniósł się do hrabstwa Adams w stanie Illinois[1]. Wyświęcony na apostoła i włączony w skład Kworum Dwunastu Apostołów 26 kwietnia 1839[1], wysłany następnie na misję na Wyspy Brytyjskie (1839–1841)[1], wraz ze swoimi apostolskimi towarzyszami[3]. Po powrocie do kraju osiadł w Nauvoo, nowym centrum Kościoła. Zasiadał w radzie miejskiej tegoż miasta (1842–1843)[1], był członkiem miejscowej loży masońskiej[1]. Włączony do Rady Pięćdziesięciu 11 marca 1844[1], zasiadał we władzach Nauvoo House Association (od kwietnia 1845)[1]. Dołączył do fali mormońskiej migracji na zachód. Był częścią pierwszej grupy, która wyruszyła w podróż do doliny Wielkiego Jeziora Słonego[1]. Na miejsce dotarł w 1847[1]. Mianowany oficjalnym historykiem Kościoła (1854)[1]. Na tym stanowisku zdołał ukończyć History of Joseph Smith, kierował także pracami nad skompilowaniem History of Brigham Young[4][5]. Od października 1868 pierwszy doradca w Pierwszym Prezydium[1].

Szybko zaangażował się w życie polityczne i akcję kolonizacyjną Terytorium Utah. Wchodził w skład senatu terytorium[6], zasiadał również w Sądzie Najwyższym Utah[1]. Aktywnie wspierał działania osiedleńcze[6]. Uznaje się go za ojca rozlicznych miejscowości w południowym Utah[6]. Był generałem-porucznikiem milicji terytorialnej[6].

Pochodził z rodziny kluczowej dla historii ruchu świętych w dniach ostatnich. Był kuzynem Hyruma Smitha, drugiego patriarchy Kościoła oraz Josepha Smitha[7], twórcy i pierwszego przywódcy tego ruchu religijnego. Z uwagi na swoją tężyznę fizyczną oraz lojalność względem kuzyna wykonywał obowiązki ochroniarza Josepha Smitha[6], a po zamordowaniu go (1844) pracował w tym samym charakterze dla Brighama Younga, drugiego prezydenta Kościoła[6].

Był cenionym mówcą i kaznodzieją[6]. Jego kazania wyróżniały się zwięzłością, oceniano je również jako pełne ducha[6]. W swej karierze religijnej wygłosił przeszło 4000 kazań[6]. Prekursor uprawy ziemniaków w Utah[6], z zapałem zachęcał świętych w dniach ostatnich do podążania w swoje ślady w tym zakresie[6]. Nazywa się go czasem ziemniaczanym świętym[6].

Zmarł w Salt Lake City[8]. Jeden z jego wnuków, również George Albert Smith, był prezydentem Kościoła w latach 1945-1951[9]. Jedna z jego córek, Clarissa S. Williams kierowała afiliowanym przy Kościele Stowarzyszeniem Pomocy między 1921 a 1928[10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x The Joseph Smith Papers: Smith, George Albert. [w:] People [on-line]. josephsmithpapers.org. [dostęp 2021-04-10]. (ang.).
  2. ↑ Bates 2008 ↓, s. 97.
  3. ↑ The Joseph Smith Papers: Kimball, Heber Chase. [w:] People [on-line]. josephsmithpapers.org. [dostęp 2021-04-10]. (ang.).
  4. ↑ Daniel H. Ludlow (red.): Encyclopedia of Mormonism. New York: Macmillan Publishing, 1992, s. 589-592. ISBN 978-0-02-904040-9.
  5. ↑ Smith, George A., [w:] Arnold K. Garr, Richard O. Cowan, Donald Q. Cannon (red.), Encyclopedia of Latter-day Saint History [e-book], Salt Lake City: Deseret Book, 2000, lokalizacja 8358, ISBN 1-57345-822-8.
  6. ↑ a b c d e f g h i j k l Lawrence R. Flake: Prophets and Apostles of the Last Dispensation. Provo, UT: Religious Studies Center, Brigham Young University, 2001, s. 173-175. ISBN 1-5734-5797-3.
  7. ↑ The Journal of George Q. Cannon: George Albert Smith. [w:] People [on-line]. churchhistorianspress.org. [dostęp 2021-04-10]. (ang.).
  8. ↑ Smith, George A., [w:] Arnold K. Garr, Richard O. Cowan, Donald Q. Cannon (red.), Encyclopedia of Latter-day Saint History [e-book], Salt Lake City: Deseret Book, 2000, lokalizacja 8355, ISBN 1-57345-822-8.
  9. ↑ Lawrence R. Flake: Prophets and Apostles of the Last Dispensation. Provo, UT: Religious Studies Center, Brigham Young University, 2001, s. 75-83. ISBN 1-5734-5797-3.
  10. ↑ Jan Tolman: CLARISSA SMITH WILLIAMS. [w:] RELIEF SOCIETY WOMEN To know the history, purpose, and destiny of the Relief Society [on-line]. reliefsocietywomen.com, 2009-09-07. [dostęp 2021-06-01]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=George_A._Smith&oldid=71798137”