Gillis van Valckenborch
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka |
Gillis van Valckenborch (ur. w 1570 w Antwerpii, zm. w 1622 we Frankfurcie nad Menem) – flamandzki malarz.
Jeden z członków rodziny malarzy flamandzkich, która z powodu prześladowań religijnych wyemigrowała w 1586 do Frankfurtu: syn Martena Valckenborcha, bratanek Lucasa van Valckenborcha, młodszy brat Frederika van Valckenborcha.
Był uczniem swego ojca. W latach 1590-95 przebywał wraz z bratem w Rzymie. Prawdopodobnie był również w Wenecji, gdzie poznał dzieła Tintoretta.
Malował pejzaże i niewielkie obrazy historyczne wypełnione tłumem drobnych postaci, stosując ostre kontrasty światłocieniowe.
Wybrane dzieła[edytuj | edytuj kod]
- Cudowne uwolnienie Żydów w Egipcie (ok. 1597) – Brunszwik, Herzog Anton Ulrich – Museum
- Klęska Sanheriba (1597) – Paryż, Luwr
- Porwanie Heleny – Stuttgart, Staatsgalerie
- Porwanie Heleny – Wrocław, Muzeum Narodowe
- Pożar Troi- Kraków, Zamek Królewski na Wawelu
- Uczta Baltazara – Clermont-Ferrand, Musée d'Art Roger Quilliot
- Wjazd królowej Saby do Jerozolimy – Kolonia, Wallraf-Richartz-Museum
- Wolumnia przed Koriolanem – Kolonia, Wallraf-Richartz-Museum
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Robert Genaille, Maciej Monkiewicz, Antoni Ziemba: Encyklopedia malarstwa flamandzkiego i holenderskiego, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe; Wydaw. Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-221-0686-6
- Bożena Steinborn, Malarstwo niderlandzkie. Katalog zbiorów, Wrocław: Muzeum Narodowe, 2006, ISBN 83-86766-28-X