Goła Zośka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rospuda Augustowska – po lewej półwysep Goła Zośka

Goła Zośkapółwysep i wzniesienie nad jeziorem Rospuda Augustowska.

Półwysep położony jest w połowie północno-wschodniego brzegu jeziora. Znajduje się na terenie gminy Nowinka tuż przy granicy administracyjnej miasta Augustów ok. 300 m na zachód od drogi łączącej Augustów z Suwałkami.

Półwysep jest wysoki, piaszczysty, porośnięty rzadkim lasem. Otacza go gęstszy las sosnowy Puszczy Augustowskiej. Z półwyspu widoczne są tonie jeziora Rospuda – po lewej: Przerośla, Posada, po prawej: Bagienko, Binduga, Leszczowa, Goła Zośka, naprzeciw: Porzeczniak.

Pochodzenie nazwy Goła Zośka nie jest jasne. Według jednej z legend nazwa pochodzi od dziewczyny, która utopiła się w jeziorze, chcąc popchnąć swój sobótkowy wianek, który osiadł na mieliźnie. Inna legenda głosi, że w 1812 córka gajowego z Klonownicy zakochała się w rosyjskim oficerze i zdradziła Francuzów, dla których wcześniej pracowała. Francuzi, po ujęciu dziewczyny, powiesili ją na półwyspie, zaś wiatr rozerwał jej ubranie. Zdaniem Knuta Olofa Falka Gołą Zośką nazywali rybacy jałową toń, nieobfitującą w ryby, co mogło być nawiązaniem do majowego święta Zofii przypadającego na przednówek.

Przynajmniej od dwudziestolecia międzywojennego półwysep był miejscem biwaków turystycznych. Współcześnie znajduje się tam pole biwakowe oraz domki letniskowe[1]. W 2014 zapowiedziano umieszczenie na półwyspie posągu dziewczyny, nawiązującego do opowieści z czasów napoleońskich[2]. Posąg umieszczony na wodzie, przedstawiający nagą kobietę, został odsłonięty 27 czerwca 2015[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Goła Zośka. Fotopolska.eu. [dostęp 2015-02-03].
  2. Będzie Goła Zośka. Radio 5. [dostęp 2015-02-03].
  3. Beata Perzanowska: Popłyń a zobaczysz Gołą Zośkę. Dziennik Powiatowy. [dostęp 2015-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-30)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Irena Batura, Wojciech Batura: Po Ziemi Augustowskiej. Przewodnik dla turysty i wczasowicza. Suwałki: Wydawnictwo "Hańcza", 1993, s. 62, 128. ISBN 83-900828-3-7.
  • Geoportal. Główny Urząd Geodezji i Kartografii. [dostęp 2015-02-03].