Gruczolakomięśniakowatość pęcherzyka żółciowego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Gruczolakomięśniakowatość (gruczolakowatość, adenomiomatoza) pęcherzyka żółciowego (ang. adenomyomatosis of the gallbladder) – zaburzenie, zaliczane do cholecystoz przerostowych (stanów przerostowych pęcherzyka żółciowego), w którym dochodzi do nadmiernego rozwoju błony śluzowej wyściełającej wnętrze pęcherzyka żółciowego i przerostu jej warstwy gruczołowej. Dochodzi też do powstania uchyłków wnikających w głąb warstwy mięśniowej pęcherzyka żółciowego. Twory te, stwierdzane też w innych chorobach pęcherzyka żółciowego, przyjęły nazwę uchyłków lub zatok Rokitansky'ego i Aschoffa[1]. Można je uwidocznić w badaniu ultrasonograficznym jako płynowe przestrzenie, mogą zawierać echogenną treść albo kamienie. W badaniu histopatologicznym nie obserwuje się cech zapalenia. Nie wiadomo, czy stan ten ma związek z objawami typowymi dla chorób pęcherzyka żółciowego. Ze względu na współistnienie kamicy żółciowej, może pojawić się kolka wątrobowa, która jest wskazaniem do cholecystektomii.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rokitansky-Aschoff sinuses. Who Named It?. [dostęp 2010-09-15].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andrzej Nowak, Ewa Nowakowska-Duława: Choroby dróg żółciowych. W: Stanisław J. Konturek (red.): Gastroenterologia i hepatologia kliniczna. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2006, s. 523. ISBN 83-200-3188-5.
  • Jane A. Bates: Ultrasonografia jamy brzusznej. Wrocław: Urban & Partner, 2006, s. 50–3. ISBN 978-83-89581-58-7.