Hanna Rumowska-Machnikowska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hanna Rumowska-Machnikowska
Data i miejsce urodzenia

15 maja 1934
Warszawa

Data i miejsce śmierci

28 kwietnia 2014
Warszawa

Typ głosu

sopran

Zawód

śpiewaczka

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Hanna Rumowska-Machnikowska (ur. 15 maja 1934 w Warszawie, zm. 28 kwietnia 2014 tamże[1]) – polska śpiewaczka operowa, sopran.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Nauki śpiewu pobierała u Wiktora Brégy'ego. Od 1959 była solistką Opery Warszawskiej, w 1960 została laureatką Grand Prix 7. Międzynarodowego Konkursu Wokalnego w Tuluzie[2]. W późniejszym czasie związała się ze sceną Teatru Wielkiego[3], wielokrotnie występowała gościnnie na scenach operowych świata. Zasłynęła tytułowymi partiami w Aidzie Giuseppe Verdiego, Elektrze Richarda Straussa, Halce Stanisława Moniuszki, także arią Senty w Holendrze tułaczu Richarda Wagnera, Lizy w Damie pikowej Piotra Czajkowskiego, Maryny w Borysie Godunowie Modesta Musorgskiego[4].

Pochowana na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[5].

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

  • Nagroda MKiS II st. w dziedzinie muzyki (1989);
  • Statuetka Ariona, przyznawana przez Sekcję Teatrów Muzycznych ZASP-u z okazji Dnia Artysty Śpiewaka (2000)[6]

Odznaczenia[7][edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]