Hans Oppersdorff
.jpg)
Hans Oppersdorff (ur. 2 kwietnia 1514, zm. 3 lipca 1584; w piśmiennictwie również jako Johann lub Jan) – pierwszy wybitny przedstawiciel śląskiego rodu szlacheckiego i arystokratycznego Oppersdorffów. Wolny pan na Dubie i Frýdštejnie, właściciel Častolovic, lenny pan Głogówka i Koźla. W latach 1556-1568 starosta ziemski księstwa opolsko-raciborskiego, od 1574 r. starosta całego Śląska. Członek rady cesarskiej[1].
Za swoje zasługi w wojnach tureckich otrzymał w 1552 r. w lenno czeskie posiadłości Aicha (Dub) i Friedstein (Frýdštejn). Kazał wówczas przebudować dawny klasztor w Aicha oraz (w latach 1564–1565) późnogotycki zamek Rabenstein na reprezentacyjny zamek renesansowy. 21 kwietnia 1554 r. w Wiedniu Hans wraz z młodszymi braćmi Jerzym I i Wilhelmem otrzymali – jako pierwsi w rodzinie - tytuły baronów cesarstwa z przydomkiem „von Aich und Friedstein”.
Hans Oppersdorff szybko pomnażał posiadany majątek i dzierżone dobra. Przez małżeństwo z Magdaleną von Zedlitz w 1561 r. nabył prawa do zamku Głogówek i okolicznych dóbr[2]. W 1563 r. kupił Koźle. Następnie posiadł Heřmanův Městec, a w 1569 r. kupił od Karola Bibersteina miasto Osečná. W 1577 r. za kwotę 11 500 kop groszy praskich kupił wraz z braćmi od komory królewskiej Rudolfa II Habsburga „państwo” Častolovice wraz z m.in. Týništěm nad Orlicí.
29 września 1562 r. stał na czele delegacji wszystkich stanów szlachty i duchowieństwa księstwa opolskiego i raciborskiego na Hradczanach w Pradze, gdzie odbyło się podpisanie przez cesarza Ferdynanda I Habsburga statutu dla tego księstwa[1].
Hans Oppersdorff zmarł bezpotomnie. Po jego śmierci majątek odziedziczył jego bratanek, syn Jerzego I, Jerzy II.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Roman Sękowski: Koniec średniowiecza i kształtowanie się podstaw ustrojowych księstw opolskiego i raciborskiego [w:] „Studia i teksty źródłowe z dziejów księstw opolskiego i raciborskiego” nr 1, Opole 2011 ISBN 978-83-62995-27-1, s.
- ↑ wg Warownie.pl [1]