Helga Schmid

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Helga Schmid
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 grudnia 1960
Dachau

Zawód, zajęcie

dyplomatka

Alma Mater

Uniwersytet Ludwika i Maksymiliana w Monachium

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Zasługi RFN

Helga Maria Schmid (ur. 8 grudnia 1960[1] w Dachau[2]) – niemiecka dyplomatka, w latach 2016–2020 sekretarz generalny Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (EEAS), od 2020 sekretarz generalny Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiowała głównie na Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium, w 1987 uzyskała magisterium z filologii angielskiej i romańskiej, literatury, historii i polityki. W latach 1988–1990 kształciła się w Akademii Dyplomatycznej w Wiedniu. Zawodowo związana z dyplomacją jako urzędniczka niemieckiego resortu spraw zagranicznych. Była m.in. oficerem prasowym w ambasadzie w Waszyngtonie (1991–1994), doradczynią do spraw politycznych ministrów Klausa Kinkela i Joschki Fischera (1994–2000), zastępczynią dyrektora (2000–2003) oraz dyrektorem (2003–2005) zespołu politycznego w ministerstwie i biura ministra[1].

W 2006 przeszła do pracy w strukturach Unii Europejskiej. Objęła stanowisko dyrektora wydziału planowania i wczesnego ostrzegania w biurze wysokiego przedstawiciela do spraw wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa. W 2010 powołana na zastępczynię sekretarza generalnego Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych, w trakcie pełnienia tej funkcji odpowiadała za kwestie polityczne. W 2016 objęła urząd sekretarza generalnego tej służby[1], który sprawowała przez cztery lata. Podczas pracy w EEAS należała do współtwórców porozumienia nuklearnego z Iranem w 2015, uczestniczyła też w negocjacjach między UE i Rosją w trakcie kryzysu międzynarodowego wywołanego aneksją Krymu i wojną w Donbasie[3].

W 2020 mianowana sekretarzem generalnym Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie[3].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Odznaczona Orderem Zasługi Republiki Federalnej Niemiec I klasy[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Helga Maria Schmid. eeas.europa.eu. [dostęp 2022-10-10]. (ang.).
  2. Die Diplomatie der „Tüpfelhyäne”. sueddeutsche.de, 4 sierpnia 2016. [dostęp 2022-10-10]. (niem.).
  3. a b Christoph Hasselbach: OSCE secretary-general Helga Schmid: A skilled negotiator. dw.com, 4 grudnia 2020. [dostęp 2022-10-10]. (ang.).
  4. Rede von Außenminister Frank-Walter Steinmeier anlässlich der Verleihung des Bundesverdienstkreuzes I. Klasse an Helga Schmid und Dr. Hans-Dieter Lucas. auswaertiges-amt.de, 16 listopada 2015. [dostęp 2023-11-13]. (niem.).