Henrik Ojamaa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henrik Ojamaa
Ilustracja
Henrik Ojamaa (2016)
Data i miejsce urodzenia

20 maja 1991
Tallinn

Wzrost

176 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Paide Linnameeskond

Kariera juniorska
Lata Klub
Flora Tallinn
2007−2009 Derby County
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2007 Flora Tallinn II 7 (1)
2009–2010 Derby County 0 (0)
2009 → Stafford Rangers (wyp.) 5 (1)
2010–2011 Alemannia Aachen II 10 (1)
2010–2011 Alemannia Aachen 1 (0)
2011 Fortuna Sittard (wyp.) 12 (1)
2011 Rovaniemen Palloseura 17 (2)
2012–2013 Motherwell F.C. 55 (11)
2013–2015 Legia Warszawa 34 (2)
2014–2015 Motherwell F.C. (wyp.) 18 (3)
2015 Sarpsborg 08 FF (wyp.) 10 (0)
2015–2016 Swindon Town F.C. 9 (0)
2016 Wacker Innsbruck 16 (2)
2016–2017 Go Ahead Eagles 6 (1)
2017 Dundee F.C. (wyp.) 14 (0)
2017–2018 HNK Gorica 19 (6)
2018–2020 Miedź Legnica 55 (6)
2020–2021 Widzew Łódź 24 (1)
2021–2023 Flora Tallinn 86 (21)
2024– Paide Linnameeskond 0 (0)
W sumie: 398 (59)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2006  Estonia U-17 3 (0)
2008−2009  Estonia U-19 12 (1)
2008−  Estonia U-21 3 (3)
2012−  Estonia 60 (1)
W sumie: 78 (5)
  1. Aktualne na: 30 czerwca 2021. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 20 lipca 2018.

Henrik Ojamaa (ur. 20 maja 1991 w Tallinnie) – estoński piłkarz występujący na pozycji pomocnika, od 2024 w estońskim klubie Paide Linnameeskond oraz od 2012 w reprezentacji Estonii. Występował również w m.in. Legii Warszawa, Miedzi Legnica i Widzewie Łódź.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Derby County[edytuj | edytuj kod]

Ojamaa w 2007 roku wyjechał do angielskiego Derby County. Przez dwa lata występował w juniorskiej drużynie tego klubu. W 2009 roku został włączony do kadry pierwszego zespołu. Pod koniec tego roku trafił na krótkie wypożyczenie do Stafford Rangers. Ostatecznie w barwach „The Rams” nie rozegrał żadnego spotkania.

Alemannia Aachen[edytuj | edytuj kod]

18 maja 2010 roku Ojamaa podpisał dwuletni kontrakt z niemiecką Alemannią Aachen[1]. Zadebiutował w niej w listopadzie, wchodząc na boisko w 88. minucie gry jednego z meczów. 12 stycznia 2011 roku został wypożyczony do holenderskiej Fortuny Sittard. Po półrocznym pobycie w tym klubie wrócił do Akwizgranu, gdzie dokończył sezon 2010/2011 w drużynie rezerw.

RoPS[edytuj | edytuj kod]

W 2011 roku został zawodnikiem fińskiego RoPS, podpisując 3−miesięczną umowę. Ojamaa wystąpił w 17 spotkaniach Veikkausliigi i zdobył dwie bramki, a jego zespół opuścił szeregi najwyższej klasy rozgrywkowej w kraju.

Motherwell[edytuj | edytuj kod]

Na początku 2012 roku przeszedł do szkockiego Motherwell. W trakcie pierwszych pięciu meczów, Ojamaa strzelił dla drużyny cztery gole (przeciwko QPR[2], Dunfermline[3] i St. Johnstone[4]). 2 lutego parafował z klubem 2,5−letni kontrakt[5].

Legia Warszawa[edytuj | edytuj kod]

6 czerwca 2013 roku Ojamaa przeniósł się do Legii Warszawa, w której występował z numerem „7” na koszulce[6].

Miedź Legnica[edytuj | edytuj kod]

21 czerwca 2018 roku Henrik Ojamaa podpisał dwuletnią umowę z beniaminkiem ekstraklasy - Miedzią Legnica.

Reprezentacja[edytuj | edytuj kod]

Ojamaa występował w młodzieżowych zespołach Estonii U-19 i U-21. W seniorskiej kadrze zadebiutował 25 maja 2012 roku w towarzyskim meczu z Chorwacją[7]. W sierpniu tego roku wystąpił w wygranym 1:0 spotkaniu z reprezentacją Polski[8]. Dotychczas zagrał dla Estonii w 29 pojedynkach, strzelając w nich 1 bramkę (stan na 20 lipca 2018).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Alemannia verpflichtet Henrik Ojamaa. alemannia-aachen.de. [dostęp 2010-05-19]. (niem.).
  2. Motherwell 4-0 Queen's Park. bbc.co.uk. [dostęp 2012-01-07]. (ang.).
  3. Motherwell 3-1 Dunfermline. bbc.co.uk. [dostęp 2012-01-24]. (ang.).
  4. Motherwell 3-2 St. Johnstone. bbc.co.uk. [dostęp 2012-01-28]. (ang.).
  5. Motherwell secure Henrik Ojamaa on a long-term contract. bbc.co.uk. [dostęp 2012-02-02]. (ang.).
  6. Ojamaa piłkarzem Legii. legia.com. [dostęp 2013-06-06]. (pol.).
  7. Debütandid? Ei ole põhjust nuriseda. soccernet.ee. [dostęp 2012-05-26]. (est.).
  8. Pechowy debiut Fornalika. 90minut.pl. [dostęp 2012-08-15]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]