Henry William de Saussure
 Portret de Saussure’a wykonany przez Henry’ego Whittmore’a | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| 2. Dyrektor U.S. Mint | |
| Okres urzędowania |
od 9 lipca 1795 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Henry William de Saussure (ur. 16 sierpnia 1763 w Pocotaligo, zm. 26 marca 1839 w Columbii) – amerykański prawnik, sędzia, działacz społeczny i uczestnik wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych. W 1795 roku pełnił funkcję drugiego w historii dyrektora U.S. Mint.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 16 sierpnia 1763 roku w Pocotaligo (Karolina Południowa) w rodzinie kupca Daniela de Saussure’a i Mary McPherson. Jako nastolatek brał udział w wojnie o niepodległość Stanów Zjednoczonych, m.in. uczestniczył w obronie Charlestown. W maju 1780 roku dostał się do brytyjskiej niewoli, a następnie został wygnany do Filadelfii. Podjął tam studia prawnicze, a w 1784 roku przyjęto go do palestry Pensylwanii. W 1785 roku ożenił się z Elizabeth Ford i powrócił do Karoliny Południowej, gdzie ze swoim szwagrem otworzył praktykę prawniczą[1].
W 1790 roku brał udział w pracach nad projektem i uchwaleniem konstytucji Karoliny Południowej. W 1791 roku został wybrany do Zgromadzenia Ogólnego Karoliny Południowej, w którym działał przez całe lata 90. XVIII wieku, z przerwą na sprawowanie funkcji dyrektora U.S. Mint w 1795 roku. Zaangażował się również w działania Partii Federalistycznej i reorganizację systemu sądowniczego Karoliny Południowej[1].
9 lipca 1795 roku został wybrany drugim w historii dyrektorem amerykańskiej mennicy. Od początku sprawowania swojej funkcji zmagał się z krytyką mennicy, której zarzucano niedostateczną emisję pieniądza oraz złe projekty monet. Podjął starania na rzecz zwiększenia emisji złotych monet, w szczególności Half Eagle. Pod koniec lipca do obiegu trafiły 744 monety pięciodolarowe. Zainicjował także prace nad nowym wizerunkiem dolara. W rezultacie w 1795 roku rozpoczęto bicie dolara Draped Bust. W połowie września 1795 roku poinformował prezydenta o zamiarze rezygnacji ze stanowiska. 27 października jako pierwszy poinformował prezydenta Jerzego Waszyngtona o fakcie, iż poprzedni dyrektor mennicy, David Rittenhouse, zezwolił na niezgodne z prawem zawyżanie próby srebra do wybijania monet o nominale jednego dolara. 28 października został zastąpiony przez Eliasa Boudinota[2].
W 1800 roku został ponownie wybrany do Zgromadzenia Ogólnego Karoliny Południowej. Przyczynił się do założenia South Carolina College, późniejszego University of South Carolina, który postrzegał jako kuźnię przyszłych elit politycznych stanu. W 1808 roku został ponownie wybrany do zgromadzenia, jednak w grudniu tego samego roku zrezygnował z funkcji, aby zostać sędzią South Carolina Court of Equity. Funkcję tę pełnił do 1824 roku[1].
Zmarł 26 marca 1839 w Columbii[1]. Został pochowany na tamtejszym cmentarzu[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Gannon 2016 ↓.
- ↑ Julian 1993 ↓, s. 40–42.
- ↑ Henry William DeSaussure. Find a Grave. [dostęp 2023-01-24]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kevin Gannon, DeSaussure, Henry William, „South Carolina Encyclopedia”, 17 maja 2016 [dostęp 2023-01-22].
- Robert W. Julian: Historical Background. The Early Dollars of the U.S. 1794-1804. W: David Bowers: Silver Dollars & Trade Dollars of the United States: A Complete Encyclopedia. Cz. 1. Wolfebro: Bowers and Merena Galleries, Inc., 1993.