Henryk Łuczkiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henryk Łuczkiewicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 lipca 1826
Perespa

Data i miejsce śmierci

6 kwietnia 1891
Warszawa

Profesor nauk medycznych
Specjalność: patologia
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Profesura

1864

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Akademia Medyko-Chirurgiczna w Warszawie
Szkoła Główna Warszawska

Henryk Łuczkiewicz (ur. 5 lipca 1826 w Perespie, zm. 6 kwietnia 1891 w Warszawie[1]) – polski lekarz i profesor patologii ogólnej w warszawskiej Szkole Głównej.

Studiował medycynę na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie uzyskując w 1852 tytuł doktora medycyny, uzupełniał wiedzę w Pradze i Wiedniu. W 1860 roku został docentem patologii i terapii szczegółowej na Akademii Medyko-Chirurgicznej w Warszawie. Równocześnie był wykładowcą w Szkole Głównej w Warszawie.

Był autorem licznych prac publikowanych w warszawskiej prasie medycznej.

Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]

  • O białaczce,
  • Aforyzmy i rokowania Hipokratesa,
  • O suchotach płucnych,
  • Patologia ogólna

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Henryk Łuczkiewicz (M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego) [online], sejm-wielki.pl [dostęp 2021-01-17].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powszechna, Wydawnictwo „Gutenberg”, tom IX

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]