Henryk I (hrabia Limburgii)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henryk I
ilustracja herbu
hrabia Limburgii
Okres

od ok. 1082
do ok. 1119

Poprzednik

Walram I

Następca

Walram II

książę Dolnej Lotaryngii
Okres

od 1101
do 1106

Poprzednik

Gotfryd z Bouillon

Następca

Gotfryd VI Brodaty

Dane biograficzne
Data śmierci

ok. 1119

Ojciec

Walram I

Matka

Jutta z Dolnej Lotaryngii

Żona

Adelajda z Pottenstein

Dzieci

Walram II, Agnieszka, Adelajda, Matylda

Henryk I (zm. ok. 1119 r.) – hrabia Limburgii od ok. 1082 r., hrabia Arlon, w latach 1101–1106 książę Dolnej Lotaryngii.

Życie[edytuj | edytuj kod]

Henryk był synem hrabiego Limburgii Walrama I i Jutty, córki księcia Dolnej Lotaryngii Fryderyka I. Pierwsza wzmianka o nim pochodzi z 1082 r. i wymienia go jako hrabiego Arlon. Dążył do powiększenia swojego władztwa (m.in. zajął część dóbr opactwa Prüm). Po śmierci w 1085 r. swego krewnego palatyna reńskiego Henryka z Laach zgłosił też roszczenia do tronu w palatynacie reńskim i rozpoczął walkę z adoptowanym przez poprzednika Zygfrydem z Ballenstedt. Te działania spowodowały interwencję cesarza Henryka IV, który w 1101 r. zdobył Limburg. W efekcie hrabia Limburgii obiecał cesarzowi oddać przejęte dobra i zdać się na rozstrzygnięcia sądów. Otrzymał natomiast tytuły księcia Dolnej Lotaryngii i margrabiego Antwerpii, które wcześniej posiadał zmarły w 1100 r. Gotfryd z Bouillon.

Podczas sporu cesarza z jego synem Henryk V, Henryk limburski opowiedział się lojalnie po stronie ojca, któremu zawdzięczał wzrost swego znaczenia. Ten poniósł jednak porażkę, a Henryk V odebrał Henrykowi limburskiemu przyznaną wcześniej Dolną Lotaryngię i oddał ją w ręce swojego stronnika Gotfryda Brodatego. Sam Henryk trafił do niewoli, z której jednak uciekł i próbował walczyć z Gotfrydem, ten jednak zdobył broniony przez Henryka Akwizgran.

W 1114 r. Henryk limburski ponownie stanął w szeregach opozycji i walczył przeciwko cesarzowi podczas powstania, na którego czele stał arcybiskup Kolonii Fryderyk ze Schwarzenburga. Uczestniczył wówczas m.in. w zwycięskiej bitwie pod Welfesholz.

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Żoną Henryka była Adelajda z Pottenstein. Znamy pięcioro dzieci z tego małżeństwa:

  • Walram II, następca ojca jako hrabia Limburgii, także książę Dolnej Lotaryngii,
  • Agnieszka, żona palatyna saskiego Fryderyka IV,
  • Adelajda, żona kolejno hrabiego Arnsbergu Fryderyka, hrabiego Horburga Kunona oraz hrabiego Dachau Konrada II,
  • Matylda, żona hrabiego La Roche Henryka.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]