Heorot

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Heorot, Rogacz – dwór królów duńskich z przełomu V i VI wieku opisany w Beowulfie, wzmiankowanego również w poemacie Widsith. Nazwa Heorot w języku staroangielskim oznacza jelenia[1]. Robert Stiller przełożył ją jako Rogacz[2]. Heorot jest miejscem akcji większości Beowulfa. Akcja eposu osnuta jest wokół pojawienia się potwora Grendla, który zburzył spokój panującego w dworze króla Hrodgara. Ratunek Danom przyniosło dopiero przybycie Beowulfa, który zgładził najpierw Grendla, a potem jego matkę[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. J.R.C. Hall, A Concise Anglo-Saxon Dictionary for the Use of Studentss, New York 1916, s. 152.
  2. Beowulf. Epos walki tyleż średniowiecznej co i współczesnej, przekł. i koment. R. Stiller, Kraków 2016, w. 78, s. 14.
  3. W.P. Ker, Wczesne średniowiecze. Zarys historii literatury, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1977, s. 195-196.