Hliński Rów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kamienista i Hliński Rów widziane spod Twardej Kopy

Hliński Rów – największy rów grzbietowy w Tatrach[1]. Ciągnie się wzdłuż grani głównej Tatr Zachodnich w okolicach Hlińskiej Przełęczy, pomiędzy Kamienistą a Smreczyńskim Wierchem. Długość rowu wynosi 720 m (według Justyny Żyszkowskiej 830 m[2]), szerokość niecałe 100 m, a maksymalna głębokość 31 m[1]. Jego przedłużeniem jest rów zboczowy w zachodnich zboczach Smreczyńskiego Wierchu, o długości 200 m[2]. Dnem Hlińskiego Rowu przebiega granica polsko-słowacka, pod Małą Kamienistą (zwornikiem dla Dolinczańskiego Grzbietu) przechodząc na jego północno-zachodnie ograniczenie[3].

Podobnie jak inne rowy grzbietowe w Tatrach, Hliński Rów ma prawdopodobnie genezę osuwiskową. Hipotezę tę potwierdza fakt występowania w jego obrębie różnych rodzajów skał (granodiorytów, amfibolitów, gnejsów i granitów), co oznacza, że powstał niezależnie od budowy geologicznej terenu[2].

Hliński Rów

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka Encyklopedia Tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1995. ISBN 83-7104-009-1.
  2. a b c Justyna Żyszkowska. Rowy grzbietowe. „Tatry”. Nr 1 (23), s. 46-50, 2008. 
  3. Geoportal Tatry. [dostęp 2012-03-16].