Horkos

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Horkos
Ὁρκος
bóg przysięgi
Ilustracja
Przysięga Siedmiu przeciw Tebom
Występowanie

mitologia grecka

Teren kultu

starożytna Grecja

Horkos, Horcus (gr. Ὁρκος, łac. Jusjurandum) – w mitologii greckiej bóg przysięgi. Zadawał kary oszustom, był towarzyszem bogini prawa Dike

Był synem Eris, która zrodziła go sama z siebie[1]. Według innych wersji jego rodzicami byli Eter i Gaja. Wergiliusz pisze o Horkosie jako o synu Gai.

Podobni bogowie w mitologii rzymskiej to Orkus oraz Sancus.

Horkos występuje w jednej z bajek Ezopa. Otóż pewien człowiek pożyczył pieniądze od znajomego. Wyjechał z miasta, kiedy pożyczkodawca upomniał się o zwrot. W drodze za miastem spotkał jakiegoś człowieka. Spytał się go kim jest, a wtedy ten powiedział, że nazywa się Horkos i przyszedł tutaj, aby ścigać złych ludzi. Człowiek spytał się go kiedy wróci. Bóg powiedział, że za trzydzieści lub czterdzieści lat. Człowiek odetchnął z ulgą i zawarł kolejną umowę, której nie dotrzymał. Wtedy zjawił się Horkos i zaciągnął owego mężczyznę na skraj urwiska. Mężczyzna zdziwił się i spytał, dlaczego bóg pojawił się tak wcześnie. Horkos odpowiedział, że jeśli ktoś go sprowokuje może pojawiać się nawet codziennie[2].

Także Herodot wspomniał o Horkosie w jednej ze swoich historii. Glaukos, syn Epikydesa przyszedł do Delf po radę u tamtejszej wyroczni. Spytał się czy wydać pieniądze, które poprzysiągł strzec. Wyrocznia powiedziała mu, żeby tego nie czynił, ponieważ bóg Horkos wyśle na niego i jego potomstwo swojego straszliwego syna bez imienia, bez rąk i nóg, ale z nieustanną żądzą karania. Słysząc to Glaukos szybko przeprosił Horkosa, że w ogóle zadał takie pytanie[3].

Rodzeństwo[edytuj | edytuj kod]

[4]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Hezjod, Teogonia 226
  2. Ezop, Baśń 170
  3. Herodot, Księga VI, 86c
  4. Hezjod, Teogonia 226

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]