Hydrofobizacja

Hydrofobizacja – proces nadawania powierzchniom lub całym przestrzeniom (strukturom wewnętrznym) materiałów hydrofilowych własności hydrofobowych, tj. odpychania wody. Hydrofobizację przeprowadza się w celu zapobiegania wnikaniu wody w głąb struktury materiałów.

Miarą skuteczności hydrofobizacji jest zwilżalność zabezpieczonej powierzchni (lub całej struktury wewnętrznej). Podłoża gorzej zabezpieczone łatwiej i szybciej wchłaniają wodę.

Hydrofobizacji poddaje się wiele materiałów:

• metale — aby zapobiegać ich korozji
• tkaniny, skóry, drewno — aby zapobiegać przenikaniu wody do wnętrz, które chronią
• beton, cegły i inne materiały budowlane — aby zapobiegać zawilgacaniu i gniciu budowli
• grunty — aby zapobiegać ich nasiąkaniu i rozmiękaniu, jak również wysadzinowości (jako metoda geoinżynierii)
• szkło — aby poprawić widoczność przez łatwiejsze odprowadzanie wody lub śniegu z powierzchni szyb pojazdów.

Hydrofobizację przeprowadza się na wiele różnych sposobów. Są to m.in.:

• malowanie, czyli pokrywanie ich powierzchni specjalnymi warstwami farb lub lakierów
• naklejanie na te powierzchnie folii wykonanych z hydrofobowych tworzyw sztucznych
• impregnacja — która polega na wprowadzeniu do powierzchniowej warstwy materiału lub całej jego struktury wewnętrznej substancji hydrofobowych bez nakładania na tę powierzchnię dodatkowych warstw
• bezpośrednia modyfikacja samych powierzchni np. poprzez powierzchniowe topienie, szlifowanie, pasywowanie materiałów.