Hyeongwang

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hyeongwang
Miejsce urodzenia

Baekje

Data śmierci

575?

Szkoła

ch'ŏnt'ae

Nauczyciel

Nanyue Huisi

Zakon

Mahajana

Hyeongwang (VI w.-zm. 575?; 현광) – koreański mnich, prekursor szkoły ch'ŏnt'ae w Baekje.

Biografia[edytuj | edytuj kod]

Chociaż w Song gaoseng chuan jest uważany za pochodzącego z Silli, to na pewno pochodził z Baekje, jeszcze przed jego upadkiem. Jego działalność skupiała się wokół Ungju w Baekje.

Jako młodzieniec porzucił świeckie życie i pragnął zostać uczniem któregoś z wybitnych nauczycieli tego okresu.

Udał się drogą morską do Chin. Dotarł do państwa Chen[a], gdzie na górze Heng spotkał wczesnego patriarchę szkoły tiantai Nanyuego Huisiego (515-577) i został jego uczniem. Był wychwalany przez mistrza Huisiego za kompletne zrozumienie Sutry lotosu. Mistrz potwierdził także jego głębokie zrozumienie słowami: "To, czego doświadczyłeś jest prawdziwe i bez ułudy. Dokładnie strzeż tego i podtrzymuj, a twoje przeniknięcie Dharmy stanie się pełniejsze i bardziej głębokie. Powinieneś teraz wrócić do swojego kraju i tam ustanowić te skuteczne w działaniu środki (...)[1].

Po powrocie do ojczyzny przebywał na górze Ong w Ungju, gdzie praktykował samadhi rozkwitającej Dharmy. Początkowo przebywał w małej pustelni, która z biegiem czasu rozwinęła się w kompletny klasztor. Nauczał również ludzi prawd Sutry lotosu oraz przekonywał ich do wiary w to, że Budda jest manifestacją wiecznej prawdy i powszechnym wybawieniem. Miał również bardzo liczną grupę uczniów.

Gdy patriarcha Huisi wybudował budynek, w którym pragnął zgromadzić obrazy, portret Hyeongwanga był jednym z portretów dwudziestu ośmiu wybitnych mistrzów, których tak uhonorował. Podobizna Hyeongwanga wisi także w Budynku Patriarchów w klasztorze Guoqing na górze Tiantai.

Zmarł prawdopodobnie około 575 r.

Sprawił, że Sutra lotosu była studiowana i praktykowana w Baekje w czasach panowania króla Mu (600-641).

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwo dynastii Chen istniało w latach 557-589

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Red. Peter H. Lee, Wm. Theodore de Bary. Sources of Korean Tradition. Str. 40

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Red. Peter H. Lee, Wm. Theodore de Bary. Sources of Korean Tradition. Volume One: From Early Times Through the Sixteenth Century. Columbia University Press. New York. 1997. Str. 432. ISBN 0-231-10567-3