Iłowanie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Iłowanie – w górnictwie i wiertnictwie: mechaniczny proces zatykania iłem pęknięć i szczelin w caliźnie lub też obudowie murowanej, czy przestrzeni otworowej. Celem iłowania w otworach wiertniczych jest zapobieżenie mieszaniu się wód z różnych poziomów wodonośnych, ich zanieczyszczeniu płuczką wiertniczą i zapobieganie samowypływom, a także zapobieżenie przedostawaniu się gazów mogących wywoływać pożary. W wiertnictwie iłowanie może też oznaczać wypełnienie mające na celu całkowitą likwidację otworu[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. red. Sergiusz Czernia, Encyklopedyczny słownik techniczny, PWN, Warszawa, 1967
  2. Nettg. [dostęp 2013-02-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-06)].