IAPV

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

IAPV (wirus izraelskiego paraliżu pszczół, Israeli acute paralysis virus) – wirus nazwany od miejsca odkrycia, które miało miejsce w roku 2000. Miejsce pochodzenia jest nieznane[1]. Wirus ten został odkryty w wyniku badań niespodziewanie wysokiej śmiertelności rodzin pszczelich w Izraelu w owym czasie.

Wirus ten został stwierdzony w próbkach zmarłych pszczół z 2004 roku w USA i uznany za prawdopodobnie odpowiedzialny za zjawisko zespołu gwałtownej zapaści kolonii pszczół (CCD). Wirus w USA najprawdopodobniej pochodził ze szczepów pszczół sprowadzonych z Australii. CCD zaobserwowano w krajach europejskich (m.in.: Szwajcaria, Hiszpania, Niemcy, Wielka Brytania). Dokładna przyczyna CCD jest nadal nieznana, mimo że IPAV jest uznawany za logiczny indykator CCD[1]. Powszechne jest zdanie naukowców, że wystąpienie syndromu CCD jest zależne od kumulowania lub uzupełniania się kilku czynników[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Opis odkrycia IVPA. beeologics.com:80. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-14)].
  2. Krzysztof Buczek. Zespół masowego ginięcia pszczoły miodnej (CCD). „Annales UMCS, Medicina Veterinaria”. 64, s. 1–6, 2009 (pol.).