ISO/IEC 9126

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

ISO/IEC 9126 – międzynarodowa norma oceny jakości oprogramowania utworzony w 1991 r. przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną[1].

Norma składa się z czterech części:

  • Model jakości – opisuje cechy charakterystyczne systemu. Skupia się zarówno na standardzie, w którym program powinien być napisany oraz na badaniu oczekiwań użytkowników;
  • Metryki zewnętrzne – składa się z metryk, dzięki którym można mierzyć charakterystyki oprogramowania, by ustalić zachowania systemu np. w fazie testowania czy początków użytkowania programu;
  • Metryki wewnętrzne – umożliwiają one pomiar charakterystyk systemu w fazie wczesnej implementacji;
  • Wykorzystanie metryk jakości – raport techniczny zawierający zestaw przykładowych metryk opracowanych dla charakterystyk programu w cyklu życia oprogramowania[2].

Charakterystyki oprogramowania[edytuj | edytuj kod]

Norma określa następujące charakterystyki:

  • Funkcjonalność – atrybuty definiujące funkcje i właściwości oprogramowania. Funkcje te mają spełniać wyrażone wprost lub niewyrażone potrzeby użytkownika.
  • Niezawodność – atrybuty opisujące zdolność systemu do wykonywania i utrzymywania wymagań dotyczących jego stabilności działania.
    • Dojrzałość
    • Odporność na błędy
    • Zdolność do odtworzenia
  • Użyteczność – składa się z atrybutów informujących o nakładzie pracy niezbędnej do łatwości poruszania się po oprogramowaniu.
    • Łatwość zrozumienia
    • Łatwość nauki
    • Operatywność
  • Wydajność – atrybuty wydajności opisują powiązanie między wydajnością systemu a wykorzystywanymi zasobami.
    • Wykorzystanie czasu
    • Wykorzystanie zasobów
  • Utrzymywalność – zbiór atrybutów określa nakład pracy potrzebny do wprowadzenia modyfikacji do oprogramowania
    • Łatwość analizy
    • Łatwość wprowadzania zmian
    • Stabilność
    • Łatwość testowania
  • Przenośność – w jej skład wchodzą atrybuty dotyczące zdolności oprogramowania do przenoszenia się między środowiskami
    • Łatwość adaptacji
    • Zgodność
    • Łatwość instalacji
    • Łatwość zastąpienia[3]

Historia[edytuj | edytuj kod]

Normę ISO/IEC 9126 wydano 19 grudnia 1991 r.

15 czerwca 2001 r. ISO/IEC 9126:1991 zostało zastąpione przez ISO/IEC 9126:2001

1 marca 2011 r. ISO/IEC 9126 zostało zastąpione przez ISO/IEC 25010:2011

Zastosowanie normy[edytuj | edytuj kod]

Poddanie analizie atrybutów i charakterystyk systemu pozwala na:

  • Określenie wymagań jakościowych programu;
  • Ocenę specyfikacji systemu przez pryzmat zgodności z wymaganiami jakościowymi;
  • Opis atrybutów oprogramowania;
  • Ocenę pozafunkcjonalną programu przed rozdystrybuowaniem go;
  • Ocenę oprogramowania przed ostateczną zgodą na rozwiązanie[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Michał Jasiński, Wymagania Pozafunkcyjne i ISO 9126 [online].
  2. Andrzej Kobyliński, ISO/IEC 9126 - Analiza modelu jakości produktów programowych, 2003, s. 461.
  3. Andrzej Kobyliński, ISO/IEC 9126 - Analiza modelu jakości produktów programowych, 2003, s. 464.