Idiorytmia

Idiorytmia − rodzaj życia indywidualnego w zakonach mniszych.

Swobodna forma życia mniszego wprowadzona w XIV w. na Górze Athos na skutek rozluźnienia obserwancji zakonnej, opierająca się na prywatnej własności zdobywanej własną pracą, którą mnich może swobodnie dysponować oraz na życiu w tzw. "rodzinach" czyli grupach złożonych z 6-7 mnichów. W idiorytmicznym klasztorze mogło żyć nawet kilkanaście "rodzin" z odrębnymi pomieszczeniami i zwyczajami. Mnisi gromadzą się wspólnie tylko kilka razy do roku na liturgii i spożywają wtedy wspólny posiłek. Obecnie na Górze Athos istnieje 9 idiorytmicznych klasztorów.

Zobacz też

• Anachoretyzm
• Cenobityzm

Bibliografia

• M. Daniluk, K. Klauza: Podręczna encyklopedia instytutów życia konsekrowanego: pojęcia, terminy, instytucje, dokumenty, czasopisma, sigla. Lublin-Rzym: 1994, s. 137. ISBN 83-228-0346-X.