Ignacy Krukowiecki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ignacy Krukowiecki
Data urodzenia

19 kwietnia 1750

Data śmierci

9 kwietnia 1827

Narodowość

polska

Ignacy Krukowiecki herbu Pomian (ur. 19 kwietnia 1750, zm. 9 kwietnia 1827) – szambelan królewski.

Epitafium Ignacego Krukowieckiego

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wywodził się z rodziny Krukowieckich herbu Pomian[1]. Był wnukiem Franciszka (dziedzic Łopuszki i Zagórza, zm. 1689), synem Józefa (tytułowany podczaszym nurskim, od 1743 właściciel części Wiszenki i Podlisek) z jego drugiego małżeństwa, zawartego w 1751 z Konstancją Złocką (zm. 1788) oraz bratankiem Wojciecha (cześnik bracławski, ojciec Piotra i dziadek Jana[2]. Miał rodzeństwo: Adama Ferdynanda (konsyliarz apelacyjny galicyjski, właściciel Łączny i Kamyka, zm. 1808), Michała (właściciel Kustowiec na Wołyniu), Kajetana, Anielę (zm. 1825)[3]. Wraz z braćmi został wylegitymowany ze szlachectwa w 1782 w ziemstwie lwowskim i grodzie przemyskim[3].

Pełnił funkcję szambelana króla Stanisława Augusta Poniatowskiego[3].

Był żonaty z daleką krewną hr. Wiktorią Krukowiecką (córka Piotra Krukowieckiego tj. syna ww. Wojciecha)[3]. Miał dzieci: Leokadię (po mężu Dunajewska), Sylwerego (1796-1849), Feliksa Karola (1806-1891)[3]. Obaj synowie walczyli w powstaniu listopadowym[4][5]

Został pochowany w Kalwarii Pacławskiej[3]. Jego epitafium znajduje się w podcieniu tamtejszej bazyliki Znalezienia Krzyża Świętego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]