Indeks bispektralny
 |
Ten artykuł od 2021-12 wymaga dodania wiarygodnych źródeł medycznych dla zapewnienia weryfikowalności. |
Indeks bispektralny (BIS z ang. bispectral index) – parametr stosowany w anestezjologii i intensywnej terapii, powstały z przetworzonego elektronicznie elektroencefalogramu na wartość liczbową z zakresu 0–100, pozwalający ocenić głębokość znieczulenia ogólnego. Uzyskana wartość oddaje głębokość znieczulenia lub sedacji, niezależnie od użytych środków farmakologicznych.
Wartości BIS zawierają się w przedziale od 0 do 100 (gdzie 100 oznacza pełną świadomość, a 0 brak aktywności mózgu). BIS w zakresie:
- 90–100 – osoby w pełni przytomne
- 70–90 – osoby znajdujące się pod wpływem sedacji
- 40–60 – głębokie zniesienie świadomości
- <40 – zbyt głęboka depresja ośrodkowego układu nerwowego
Technika[edytuj | edytuj kod]
Pomiary BIS odbywają się za pomocą czujnika umieszczonego na czole pacjenta, który konwertuje zapis aktywności elektrycznej mózgu na pojedynczy parametr BIS. Pomiary te są odporne na zakłócenia powodowane przez aparaturę elektrochirurgiczną.
