Indipetae

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Indipetae, właśc. Litterae indipetae (łac. Indias – "Indie" i petere – "prosić") – prośby jezuitów o wysłanie na misje zagraniczne.

Indipetae to listy jezuitów, którzy prosili generała o wyznaczenie do pracy misyjnej poza Europą. Termin "Indie" określał nie tylko właściwy Subkontynent Indyjski, ale też Amerykę (Indie Zachodnie) oraz Daleki Wschód (Indie Wschodnie). Indipetae zachowały się przeważnie w zasobie Fondo Gesuitico, obecnie przechowywanym w Archiwum Rzymskim Towarzystwa Jezusowego (Archivum Romanum Societatis Iesu). Stanowią ważne świadectwo żarliwości religijnej jezuitów i ilustrują ich motywacje do podjęcia pracy misyjnej. Przy rozpatrywaniu próśb władze zakonu zwracały uwagę także na zdrowie kandydatów oraz łatwość w przyswajaniu obcych języków. Tylko niewielu chętnych uzyskiwało zgodę generała.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Capoccia Anna Rita, Per una lettura delle "indipetae" italiane del Settecento: indifferenza e desiderio di martirio, "Nouvelles de la république des lettres", 20/ 1 (2000), s. 7-43.
  • Maldavsky Aliocha, Pedir las Indias: Las cartas indipetae de los jesuitas europeos, siglos XVI-XVIII, ensayo historiográfico, "Relaciones. Estudios de historia y sociedad", 33/132 (2012), s. 147-181.
  • Miazek-Męczyńska Monika, Indipetae Polonae: kołatanie do drzwi misji chińskiej, Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza 2015.
  • Mongini Guido, Colombo Emanuele, L' ardentissima brama delle missioni: nuove fonti per la storia della Compagnia di Gesù tra Otto e Novecento: percorsi di ricerca nelle lettere indipetae, Roma: Edizioni di storia e letteratura 2016.