Inghinidhe na hÉireann
Inghinidhe na hÉireann (Córy Irlandii) – radykalna nacjonalistyczna irlandzka organizacja kobieca założona i kierowana przez Maud Gonne. Działała w latach 1900–1914, po czym połączyła się z Cumann na mBan.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W kwietniu 1900 roku Ramsay Colles, redaktor dziennika Figaro, oskarżył irlandzką działaczkę na rzecz niepodległości Maud Gonne, że sprzeciwia się udziałowi Irlandczyków w wojnie burskiej, a sama pobiera brytyjską emeryturę wojskową po ojcu[1]. W jej obronie stanął Arthur Griffith, który połamał chicotte na głowie Collesa. Został za to skazany na dwa tygodnie więzienia, a jego akcja stała się między innymi powodem do spotkania kobiet w niedzielę wielkanocną 1900 roku w Dublinie. Postanowiły one zebrać pieniądze i kupić Griffithowi mocny kij tarninowy ze srebrną rączką. Podczas spotkania kobiety rozmawiały o kwietniowej wizycie w Dublinie królowej Wiktorii i 5 tysiącach dzieci, które przybyły ją powitać i uczestniczyły w darmowym poczęstunku w Phoenix Park[2]. Postanowiono nagrodzić te dzieci, które na to spotkanie nie przybyły organizując Patriotic Children's Treat (patriotyczny poczęstunek dla dzieci)[3]. Była to forma protestu przeciwko wizycie królowej, która przyjechała do Irlandii, aby zachęcić Irlandczyków do zaciągnięcia się do armii brytyjskiej i wzięcie udziału w wojnie burskiej. Griffith, Gonne i inni sympatyzowali z Burami[4].
Na czele utworzonego Patriotic Children’s Treat Committee stanęła Maud Gonne. Dzięki darowiznom i zebranej żywności udało mu się ugościć od 20 do 30 tysięcy dzieci. Spotkanie zorganizowano 1 lipca w Clonturk Park, po corocznych obchodach upamiętniających irlandzkiego bohatera narodowego Theobalda Wolfiego Tone[5].
Na bazie Komitetu jesienią 1900 roku powstała organizacja Inghinidhe na hÉireann (Córy Irlandii)[6]. Maud Gonne została wybrana na przewodniczącą, a wiceprzewodniczącymi wybrano: Alice Furlong, Jenny Wyse Power, Annie Egan i Anna Johnston (publikującą pod pseudonimem Ethna Carbery). W 1914 roku Inghinidhe na hÉireann została wchłonięta przez Cumann na mBan[7].
Działalność[edytuj | edytuj kod]
Organizacja dążyła do przywrócenie pełnej niepodległości Irlandii. Chciała wykształcić nowe pokolenie Irlandczyków. W tym celu propagowała język irlandzki, literaturę irlandzką, muzykę, sztukę i historię Irlandii. Aby uwolnić się od dominacji angielskiej wzywała do odrzucenia wszystkiego co angielskie. Córy Irlandii skupiły się głównie na edukacji organizując naukę języka irlandzkiego i historii dla dzieci, które skończyły 9 lat[4]. Organizacja prowadziła kampanię na rzecz wprowadzenia w Irlandii szkolnych posiłków, ostrzegała dziewczęta przed niebezpieczeństwem przebywania z brytyjskimi żołnierzami, naciskała na sklepy, aby zaopatrywały się w irlandzkie towary i zniechęcała do wstępowania do brytyjskiej armii[8].
W lipcu 1903 roku organizacja ponownie zorganizowała piknik dla irlandzkich dzieci w Jones Road Park (obecnie Croke Park). Miał on być alternatywą odbywającego się tego samego dnia spotkania w Phoenix Park zorganizowanego z okazji wizyty króla Edward VII i królowej Aleksandry w Irlandii. Impreza niestety nie była tak udana jak piknik w 1900 roku, ponieważ została przygotowana w ostatniej chwili. Dodatkowym utrudnieniem była deszczowa pogoda[5].
W 1908 roku Helena Molony zaczęła wydawać miesięcznik Bean na hÉireann[4]. Ukazywały się w nim nie tylko artykuły polityczne, ale również był dział mody (celtyckiej), ogrodnictwa, dziecięcy i inne. Wśród współpracowników pisma znaleźli się między innymi: Patrick Pearse, Thomas MacDonagh, Maud Gonne i Constance Markievicz[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ramsay Colles [online], Irish Media History [dostęp 2021-09-27] (ang.).
- ↑ Ronan McGreevy , ‘Astonishing’ video footage of smiling ‘famine queen’ Victoria’s Dublin visit found [online], The Irish Times [dostęp 2021-09-26] (ang.).
- ↑ Inghínídhe na hÉireann [online], Dublin City Council, 25 lutego 2016 [dostęp 2021-09-27] (ang.).
- ↑ a b c Joanna Plata , Irlandia kobiet. Początki irlandzkiego ruchu kobiecego., „Państwo i Społeczeństwo” (1), 2015, s. 228-241 .
- ↑ a b Marnie Hay , What Did Advanced Nationalists Tell Irish Childrenin the Early Twentieth Century? [online] [dostęp 2021-09-26] .
- ↑ Turtle Bunbury - Writer and Historian: Published Works - Features: Ballintemple: Ancient World, Ancient Fish [online], www.turtlebunbury.com [dostęp 2021-09-27] .
- ↑ National Library of Ireland - 1916 Exhibition [online], www.nli.ie [dostęp 2021-09-27] .
- ↑ Helena Molony: a revolutionary life [online], History Ireland, 28 czerwca 2013 [dostęp 2021-09-27] .
- ↑ Marian Broderick , Wild Irish Women: Extraordinary Lives from History, The O'Brien Press, 15 listopada 2012, ISBN 978-1-84717-461-1 [dostęp 2021-09-27] (ang.).