Istota zbita

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przekrój podłużny przez kość

Istota zbita, tkanka kostna zbita, tkanka kostna kortykalna (łac. substantia compacta, textus osseus compactus) – rodzaj tkanki kostnej, cechujący się zbitym ułożeniem blaszek kostnych w koncentryczne struktury, zwane osteonami[1][2][3]. Buduje trzony kości długich i powierzchniowe warstwy ich nasad, a także zewnętrzne warstwy pozostałych rodzajów kości. Pomiędzy warstwami istoty zbitej zwykle położona jest istota gąbczasta, jednak cienkie części kości płaskich często składają się wyłącznie z istoty zbitej[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 140–142.
  2. a b Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 191.
  3. Maciej Zabel (red.), Histologia. Podręcznik dla studentów medycyny i stomatologii, Wrocław: Elsevier Urban & Partner, 2013, s. 76, ISBN 978-83-7609-865-4.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, ISBN 978-83-200-4323-5.