Izba Coachingu
| Państwo | |
|---|---|
| Nr KRS | |
| Data rejestracji | |
| Prezes |
Bartosz Berendt |
| Adres |
ul. Smulikowskiego 4 |
Położenie na mapie Warszawy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
 52°14′14,2″N 21°01′53,3″E/52,237278 21,031472
| |
| Strona internetowa | |
Izba Coachingu – polska organizacja branżowa (izba gospodarcza) o deklarowanej niezależności, reprezentująca interesy środowiska coachingowego w Polsce. Pierwsza na świecie izba gospodarcza zrzeszająca przedsiębiorstwa świadczące usługi z obszaru coachingu. Siedzibą organizacji jest Warszawa[1].
Cele działania[edytuj | edytuj kod]
Celem strategicznym organizacji jest powołanie zawodu coacha, wyznaczenie standardów zawodowych i propagowanie idei coachingu w Polsce. Zadaniem izby jest m.in. promowanie jakości usług, pomoc w nawiązywaniu kontaktów zawodowych z partnerami polskimi i zagranicznymi, współpraca i wymiana doświadczeń z organizacjami zrzeszającymi podmioty prowadzące działalność gospodarczą, prowadzenie doradztwa organizacyjnego, technicznego i ekonomicznego, dokonywanie ekspertyz, badań marketingowych oraz usług konsultingowych, tworzenie branżowych oraz środowiskowych klubów członkowskich, a także wydawanie czasopisma o coachingu[1].
Organizacja działa na rzecz poprawy jakości usług, integracji środowiska, reprezentacji interesów zawodowych, a także upowszechniania wiedzy o zawodzie[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Przygotowania do rejestracji organizacji rozpoczęły się w 2007, choć rozmowy w tej sprawie toczono już od 2004. Podczas zjazdu środowiskowego (70 uczestników) powołano grupę inicjatywną. Główni inicjatorzy tych działań to: Piotr Pilipczuk, Anna Ratajczak, Paweł Sopkowski i Krzysztof Piasecki. Grupa inicjatywna przygotowała projekt utworzenia izby. Z uwagi na problemy formalne działalność tej grupy nie przyniosła rezultatów, w związku z czym powołano drugą grupę inicjatywną (m.in. Małgorzata Marczewska, spotkanie w Zielonce), której działania zaskutkowały skupieniem około stu podmiotów i utworzeniem izby w 2009 (wpis do Krajowego Rejestru Sądowego). Pierwszym prezesem była Małgorzata Marczewska (obecnie jest nim Bartosz Berendt)[2].
Znaczenie[edytuj | edytuj kod]
Izba, wraz ze Stowarzyszeniem Coachów Polskich, ma największe w Polsce znaczenie zawodowe, jednak opinie członków organizacji nie są wiążące pod względem prawnym[3].
Izba opracowała Kodeks Etyczny Coacha, który promować ma dobre praktyki branżowe[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Izba Coachingu, Czym jest Izba?. [dostęp 2018-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-20)].
- ↑ Benedykt Peczko, Piotr Pilipczuk, Historia Izby Coachingu, Izba Coachingu
- ↑ Jakub Prokop, Manipulacja w coachingu, Uniwersytet Śląski, Katowice, 2017, s.11
- ↑ Encyklopedia Coachingu, Izba Coachingu