Józef Jaroński
Tomasz Józef Jaroński (ur. 7 marca 1775 w Kozłowie[1] lub Jedlni[2], zm. 13 lipca 1834 w Warszawie[1]) – polski prawnik i tłumacz.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Wywodził się ze szlacheckiej rodziny herbu Starża. Jego ojcem był Marcin Jaroński, a matką Agnieszka z Kamińskich (pierwsza żona Marcina). Edukował się najprawdopodobniej w Kolegium Pijarów w Radomiu, a potem ukończył studia prawnicze w Krakowie. W 1810 był sekretarzem Trybunału Sprawiedliwości w Krakowie. Wraz z młodszym bratem, Feliksem, tłumaczył na język polski Kodeks Napoleona. W 1814 opublikował dzieło zatytułowane Projekt o polepszeniu losu włościan polskich. W 1834 nabył po licytacji drewniany budynek na folwarku usytuowanym między ul. Bodzentyńską i obecnymi ulicami Pomorską, Kościuszki i Źródłową w Kielcach[3]. Zmarł w Warszawie. Pochowano go na cmentarzu powązkowskim[1].
Rodzina[edytuj | edytuj kod]
Miał żonę, Wiktorię z Juszyńskich i troje dzieci[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Józef Jaroński, Projekt o polepszeniu losu włościan polskich, w: Wieś Radomska, nr 7/2004, s. 131-132, ISSN 1425-9915
- ↑ Tomasz Józef Jaroński h. Topór (Starża) [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2020-10-19].
- ↑ Jarońscy (Rodzina Jarońskich) | Muzeum Historii Kielc [online], www.mhki.kielce.eu [dostęp 2020-10-19].