Józef Mozołowski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Mozołowski
Data urodzenia

10 lipca 1858

Data i miejsce śmierci

11 września 1904
Sanok

Miejsce spoczynku

Cmentarz Centralny w Sanoku

Rodzice

Stefan, Maria

Małżeństwo

1. Antonina, 2. Helena

Dzieci

Janina, Aldona, Stefan, Włodzimierz, Stanisław, Kamila

Krewni i powinowaci

Jan, Wiktor (bracia), Jan Nepomucen Fijałek (szwagier), Bolesław (bratanek)

Józef Mozołowski (ur. 10 lipca 1858, zm. 11 września 1904 w Sanoku) – urzędnik.

Grobowiec rodziny Mozołowskich w Sanoku

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Józef Mozołowski urodził się 10 lipca 1858. Był synem Stefana Mozołowskiego (1826-1908) i Marii z domu Wienkowskiej (1830-1919[1], córka dr. Józefa Wienkowskiego, lekarza w Sanoku od 1870[2], zm. 1894[3]). Jego braćmi byli Jan (1856-1898, inspektor c. k. policji miejskiej w Sanoku[4][5][6], od 1889 żonaty z Wiktorią Chinalską[7][8]) oraz Wiktor (radny miejski[9], działacz sokoli i społeczny w Sanoku, bibliotekarz Czytelni Mieszczańskiej, kupiec[10], ojciec Bolesława[11]). Był wyznania greckokatolickiego[12]. W Sanoku jeden z Mozołowskich był właścicielem hotelu funkcjonującego przy ulicy Jagiellońskiej w Sanoku[13][14][a].

W okresie zaboru austriackiego w ramach autonomii galicyjskiej wstąpił do służby urządniczej w sądownictwie. Od około 1886 był kancelistą dla ksiąg gruntowych w C. K. Sądzie Powiatowym w Brzozowie w obrębie C. K. Sądu Obwodowego w Sanoku[15]. W maju 1896 jako prowadzący księgi gruntowe został przeniesiony z Brzozowa do Kosowa[16], po czym w październiku tego roku na własną prośbę został przeniesiony do Sanoka[17]. W 1897 został mianowany przez C. K. Wyższy Sąd Krajowy we Lwowie oficjałem kancelaryjnym w X klasie rangi prowadzącym księgi gruntowe[18]. Od tego czasu był urzędnikiem kancelarii sądowej w C. K. Sądzie Obwodowym[19], później jako oficjał IX klasy rangi od 1898[20], następnie starszy oficjał od 1899[21]. Od około 1903 do końca życia pracował w kancelarii sądowej jako c. k. prowadzący księgi gruntowe w sądzie[22][23] oraz w C. K. Dyrekcji Skarbu w Sanoku[24]. W połowie 1904 był członkiem rady nadzorczej i sekretarzem Powiatowego Towarzystwa Zaliczkowego w Sanoku[25][26][23][24]. Do końca życia był członkiem wydziału Kasy Oszczędności Miasta Sanoka[27].

Zmarł po krótkiej chorobie na serce 11 września 1904 w Sanoku w wieku 46 lat[12][28][23][29]. Został pochowany na cmentarzu przy ul. Rymanowskiej w Sanoku 13 września 1904[12], a w pogrzebie uczestniczyli licznie mieszkańcy miasta, zaznaczając tym samym ogólnie panującą sympatię dla zmarłego[23][30]. Grobowiec rodziny Mozołowskich został uznany za obiekt zabytkowy i podlega ochronie prawnej[31].

Jego żoną została Antonina z domu Fijałek (1872-1900)[32][b][24]. Ich dziećmi byli Aldona Helena (ur. 1890[33], studiowała medycynę[34], wpierw zamężna z Jakubowskim, synem właściciela Bóbrki, zmarłym tragicznie pracownikiem naukowym Politechniki Lwowskiej[35], potem żona ppłk. dr. Mariana Wowkonowicza, została lekarzem internistą[36][37]), Janina Maria (ur. 1891, nauczycielka[38], od 1912 zamężna z Henrykiem Grotowskim, urzędnikiem magistratu miasta Lwowa[39][40]), Stefan (1892-1940, lekarz, oficer Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej), Stanisław (1894-1900, zmarł w dzieciństwie, miesiąc po matce), Włodzimierz (1895-1975, lekarz, profesor, oficer Wojska Polskiego)[41][42][24][14][43][44]. Po przedwczesnej śmierci Józefa i Antoniny Mozołowskich wychowaniem ich dzieci zajmowali się brat Józefa, Wiktor Mozołowski, oraz brat matki, ks. prof. Jan Nepomucen Fijałek[24]. Drugą żoną Józefa Mozołowskiego była Helena[45]. Miał też córkę Kamilę (ur. 1902, nauczycielkę)[46]. Jego następcą w Powiatowym Towarzystwie Zaliczkowym w 1905 został wybrany duchowny greckokatolicki ks. Omelan Konstantynowycz, a przeciw takiej decyzji protestował wówczas Wojciech Ślączka wskazując, iż następca powinien być tego samego wyznania co poprzednik[47].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Hotel działał w kamienicy orientacyjnie położonej naprzeciw nieistniejącego budynku określanego mianem „Steciakówka”.
  2. ↑ Antonina Mozołowska była wyznania rzymskokatolickiego. Księga aktów zejść rzym.-kat. Sanok 1878–1904. T. H. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 320 (poz. 90).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Księga Zmarłych 1904–1934 Sanok. T. J. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 231 (poz. 21).
  2. ↑ Edward Zając: Szpital Powszechny w Sanoku. zozsanok.pl. s. 29. [dostęp 2015-06-25].
  3. ↑ Księga zgonów Parafii Greckokatolickiej w Sanoku 1855-1909. s. 71 (poz. 2).
  4. ↑ Księga zgonów Parafii Greckokatolickiej w Sanoku 1855-1909. s. 84 (poz. 1).
  5. ↑ Kronika. Nekrologia. „Gazeta Sanocka”. Nr 20, s. 3, 18 sierpnia 1895. 
  6. ↑ Stanisław Dobrowolski: Policja miejska w Sanoku w okresie autonomii 1867–1918. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2008, s. 48-51. ISBN 978-83-60380-20-8.
  7. ↑ Księga małżeństw 1888–1905 Sanok. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 16 (poz. 27).
  8. ↑ Borys Łapiszczak: Sanok i Województwo Podkarpackie na dawnej pocztówce i fotografii. Cz. VII. Sanok: Poligrafia, 2004, s. 8. ISBN 83-915388-4-2.
  9. ↑ Edward Zając: Obywatele Honorowi Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 2002, s. 52, 64, 71, 79. ISBN 83-909787-8-4.
  10. ↑ Księga pamiątkowa i adresowa wygnańców wojennych z Galicyi i Bukowiny 1914-1915 oraz Album pamiątkowe. Cz. 3. Prowincya i Bukowina. Wiedeń: 1915, s. 141.
  11. ↑ CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1901/1902 (zespół 7, sygn. 29). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 585.
  12. ↑ a b c Księga zgonów Parafii Greckokatolickiej w Sanoku 1855-1909. s. 140 (poz. 41).
  13. ↑ Ogłoszenie. „Gazeta Sanocka”. Nr 45, s. 4, 6 listopada 1904. 
    •Ogłoszenie. „Gazeta Sanocka”. Nr 98, s. 4, 12 listopada 1905. 
  14. ↑ a b Paweł Kosina: Helena Kosinówna. Rodzina i sanoccy przyjaciele. Sanok: Stowarzyszenie Przyjaciół Heleny Kosiny w Sanoku, 2006, s. 53. ISBN 83-924210-0-0.
  15. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1887. Lwów: 1887, s. 63.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1888. Lwów: 1888, s. 66.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1889. Lwów: 1889, s. 69.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1890. Lwów: 1890, s. 69.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1891. Lwów: 1891, s. 69.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1892. Lwów: 1892, s. 69.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1893. Lwów: 1893, s. 69.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1894. Lwów: 1894, s. 69.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1895. Lwów: 1895, s. 69.
  16. ↑ Kronika. Mianowania i przeniesienia. „Gazeta Sanocka”. Nr 60, s. 3, 24 maja 1896. 
  17. ↑ Kronika. Wiadomości osobiste. „Gazeta Sanocka”. Nr 83, s. 4, 1 listopada 1896. 
  18. ↑ Mianowania w sądownictwie. „Nowa Reforma”. Nr 239, s. 2, 20 października 1897. 
  19. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1898. Lwów: 1898, s. 71.
  20. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1899. Lwów: 1899, s. 70.
  21. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1900. Lwów: 1900, s. 101.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1901. Lwów: 1901, s. 101.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1902. Lwów: 1902, s. 107.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1903. Lwów: 1903, s. 107.
  22. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1904. Lwów: 1904, s. 107.
  23. ↑ a b c d Kronika. Nekrologia. „Gazeta Sanocka”. Nr 38, s. 3, 18 września 1904. 
  24. ↑ a b c d e Edward Zając: Szkice z dziejów Sanoka. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 1998, s. 16-17, 23. ISBN 83-909787-0-9.
  25. ↑ Ogłoszenie. „Kurjer Lwowski”. Nr 183, s. 6, 3 lipca 1904. 
  26. ↑ Powiatowe Tow. zaliczkowe w Sanoku. „Gazeta Sanocka”. Nr 28, s. 1, 10 lipca 1904. 
  27. ↑ Księga uchwał Rady Miejskiej w Sanoku od 22.11.1900 - 4.02.1907 roku. sanockabibliotekacyfrowa.pl. [dostęp 2021-12-13].
  28. ↑ Kronika. Zmarli. „Gazeta Lwowska”. Nr 211, s. 4, 15 września 1904. 
  29. ↑ † Józef Mozołowski. „Słowo Polskie”. Nr 443, s. 7, 20 września 1904. 
  30. ↑ Podziękowanie. „Gazeta Sanocka”. Nr 38, s. 4, 18 września 1904. 
  31. ↑ Zabytkowe nagrobki. starecmentarze.sanok.pl. [dostęp 2017-05-08].
  32. ↑ Księga aktów zejść rzym.-kat. Sanok 1878–1904. T. H. Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 320 (poz. 90).
  33. ↑ CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1905/1906 (zespół 7, sygn. 39). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 507.
  34. ↑ Księga przynależnych do gminy Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. s. 317 (poz. 80).
  35. ↑ Edward Zając: Szkice z dziejów Sanoka. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 1998, s. 16-17, 23, 227. ISBN 83-909787-0-9.
  36. ↑ Urzędowy spis lekarzy uprawnionych do wykonywania praktyki lekarskiej oraz aptek w Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: R. Olesiński, W. Merkel i S-ka, 1925, s. 350.
  37. ↑ Jadwiga Suchmiel: Działalność naukowa kobiet w Uniwersytecie we Lwowie do roku 1939. Częstochowa: Wydawnictwo WSP, 2000, s. 91.
  38. ↑ Księga przynależnych do gminy Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. s. 317 (poz. 79).
  39. ↑ Księga małżeństw (1912–1924). Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku. s. 4 (poz. 47).
  40. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1914. Lwów: 1914, s. 485.
  41. ↑ Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 508.
  42. ↑ Maria Myćka-Kril: Dorobek nauczycieli i uczniów Gimnazjum w Sanoku. W: Księga pamiątkowa Gimnazjum Męskiego w Sanoku 1888–1958. Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1958, s. 101.
  43. ↑ Stefan Mozołowski. zolnierze-niepodleglosci.pl. [dostęp 2021-06-09].
  44. ↑ Włodzimierz Mozołowski. zolnierze-niepodleglosci.pl. [dostęp 2021-06-09].
  45. ↑ Księga przynależnych do gminy Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. s. 317 (poz. 82).
  46. ↑ Księga przynależnych do gminy Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. s. 332 (poz. 276).
  47. ↑ Alojzy Zielecki, Struktury organizacyjne miasta, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 386.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Józef_Mozołowski&oldid=71785073”