Józef Zieliński (inżynier)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Zieliński
Data urodzenia

22 stycznia 1914

Data i miejsce śmierci

8 maja 1982
Warszawa

Miejsce spoczynku

cmentarz Powązkowski w Warszawie

Narodowość

polska

Odznaczenia
Order Budowniczych Polski Ludowej Order Sztandaru Pracy I klasy Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal za Warszawę 1939–1945
Grób Józefa Zielińskiego na cmentarzu Powązkowskim

Józef Zieliński (ur. 22 stycznia 1914, zm. 8 maja 1982 w Warszawie) – polski inżynier, budowniczy elektrowni.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W młodości był sportowcem, uprawiał gimnastykę[1]. Podczas II wojny światowej działał w ruchu oporu[w jakiej organizacji?].

W latach 1948–1950 był wiceprezesem ds. administracyjnych Polskiego Związku Gimnastycznego, po likwidacji związku wszedł w 1951 w skład zarządu Sekcji Gimnastyki Głównego Komitetu Kultury Fizycznej jako III wiceprzewodniczący.

Uzyskał tytuł inżyniera. W okresie PRL był budowniczym polskiej energetyki. Kierował budowami elektrowni m.in. „Pątnów”, „Kozienice”, „Połaniec”.

W 1936 ożenił się z Hanną Dubowską, z którą miał troje dzieci: Tomasza (1937–1964), Michała (ur. 1939) i Barbarę[1].

Zmarł 8 maja 1982 w Warszawie. Został pochowany 13 maja 1982 na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 14-3-3)[2].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Marian Bosowski Wspomnienie. Józef Zieliński, [w:] Gazeta Stołeczna nr 113, wydanie z dnia 16/05/1997, Nekrologi, s. 15.
  2. Cmentarz Stare Powązki: JÓZEF ZIELIŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2017-08-11].
  3. M.P. z 1946 r. nr 26, poz. 43 „w pierwszą rocznicę wyzwolenia Warszawy zasłużonym w walce o wyzwolenie i odbudowę Stolicy (...)”.
  4. Grzegorz Bielec Lata świetności i upadku polskiej gimnastyki sportowej w PRL (1945–1989), wyd. Uniwersytetu Rzeszowskiego, Rzeszów 2012, s. 49, 56 i 190.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]