Jacek Lewandowski (lekkoatleta)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jacek Lewandowski
Data urodzenia

4 lutego 1977

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa Europy juniorów
brąz Nyíregyháza 1995 sztafeta 4 x 400 metrów
Mistrzostwa Polski
złoto Warszawa 1995 sztafeta 4 x 100 metrów
srebro Wrocław 1998 sztafeta 4 x 400 metrów
brąz Piła 1996 sztafeta 4 x 400 metrów
brąz Bydgoszcz 1997 sztafeta 4 x 400 metrów
brąz Bydgoszcz 2001 sztafeta 4 x 400 metrów

Jacek Lewandowski (ur. 4 lutego 1977[1]) – polski lekkoatleta, sprinter, mistrz Polski i reprezentant Polski. Trener reprezentacji Polski w sprincie kobiet.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Kariera zawodnicza[edytuj | edytuj kod]

Był zawodnikiem Zawiszy Bydgoszcz. Na mistrzostwach Polski seniorów na otwartym stadionie wywalczył pięć medali: złoty w sztafecie 4 x 100 metrów w 1995, srebrny w sztafecie 4 x 400 metrów w 1998 oraz trzy brązowe w sztafecie 4 x 400 metrów (1996, 1997 i 2001)[2].

Na mistrzostwach Europy juniorów w 1995 zdobył brązowy medal w sztafecie 4 x 400 metrów (z Jackiem Bocianem, Piotrem Haczkiem i Marcinem Trelką)[3]. W tej samej konkurencji zajął też 6. miejsce podczas mistrzostw świata juniorów w 1996[4].

Jego karierę przerwała kontuzja[5].

Rekord życiowy: 46,78 (1998)[6].

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery zawodniczej rozpoczął pracę jako trener w Zawiszy Bydgoszcz oraz bydgoskich szkołach sportowych[5][7]. Jego pierwszą znaną zawodniczką stała się Marika Popowicz[5]. W latach 2007-2014 prowadził juniorską kadrę sprinterek w Polskim Związku Lekkiej Atletyki, w latach 2008-2009 równocześnie kadrę młodzieżową sprinterek, w 2009 został trenerem seniorskiej kadry polskich sprinterek[5][7].

Poprowadził polską sztafetę do brązowych medali mistrzostw Europy w 2010 (w składzie Marika Popowicz, Daria Korczyńska, Marta Jeschke, Weronika Wedler), z rekordem Polski 42,68 i 2012 (w składzie Marika Popowicz, Daria Korczyńska, Marta Jeschke, Ewelina Ptak)[7] oraz srebrnego medalu mistrzostw Europy w 2022 (w składzie Pia Skrzyszowska, Anna Kiełbasińska, Marika Popowicz-Drapała i Ewa Swoboda), z rekordem Polski 42,61[8], a także trzykrotnie na igrzyskach olimpijskich (2012, 2016, 2020[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Jacek Lewandowski w bazie World Athletics
  2. ↑ Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie, wyd. Szczecin-Warszawa 2007, s. 338
  3. ↑ World Junior Athletics History: EJC 1995 [online], wjah.co.uk [zarchiwizowane z adresu 2013-08-31].
  4. ↑ World Junior Athletics History: WJC 1996 [online], wjah.co.uk [zarchiwizowane z adresu 2013-08-31].
  5. ↑ a b c d Sławomir Kabat Sprintem do reprezentacji
  6. ↑ All-Time Lists/Tabele najlepszych w historii. Men/Mężczyźni as at: 31.12.2001. 400 metres/400 metrów [online], ifnt.fizyka.amu.edu.pl [zarchiwizowane z adresu 2005-03-05].
  7. ↑ a b c d Jacek Lewandowski
  8. ↑ Seweryn Czernek Polska sztafeta poszła va banque. Pokerowa zagrywka dała medal. "Trzeba mieć jaja"
Mistrzowie Polski w sztafecie 4 × 100 metrów

Portal:Lekkoatletyka

  1. ↑ a b Nie rozegrano.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jacek_Lewandowski_(lekkoatleta)&oldid=70704487”