Jacob Toorenvliet

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jacob Toorenvliet
Ilustracja
Jacob Toorenvliet wizerunek górny
Data i miejsce urodzenia

ok. 1640
Lejda

Data i miejsce śmierci

3 stycznia 1719
Oegstgeest

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

barok

Jacob Toorenvliet, Pijacy wieśniak i służąca

Jacob Toorenvliet (ur. ok. 1640 w Lejdzie, zm. 3 stycznia 1719 w Oegstgeest) – holenderski malarz, rysownik i rytownik okresu baroku.

Pochodził z rodziny artystycznej. Uczył się w Lejdzie u swego ojca Abrahama Toorenvlieta – malarza na szkle i rysunku. W 1670 wyjechał do Rzymu, gdzie został członkiem stowarzyszenia malarzy Bent. Od ok. 1673 przebywał w Wenecji, a zapewne w latach 1676–1679 w Wiedniu. W 1682 powrócił do Lejdy. Ok. 1694 wraz z Willemem van Mierisem i Karelem de Moorem założył akademię rysunkową.

Malował sceny rodzajowe, portrety i sporadycznie dzieła historyczne.

Wybrane dzieła[edytuj | edytuj kod]

  • Czterej muzykanci (1678) – Drezno, Gemaeldegalerie,
  • Handlarka dziczyzną – Drezno, Gemaeldegalerie,
  • Mężczyzna trzymający książkę – Mediolan, Museo Poldi Pezzoli,
  • Muzykująca para – Amsterdam, Rijksmuseum,
  • Scena jarmarczna – San Francisco, Fine Arts Museums,
  • Św. Piotr uzdrawia chorych – Warszawa, Muzeum Narodowe.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Robert Genaille, Maciej Monkiewicz, Antoni Ziemba: Encyklopedia malarstwa flamandzkiego i holenderskiego, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe; Wydaw. Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-221-0686-6.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]